شنو زان مسئله کوهست غامض
کسی فهمد که بر ذوق است فایض
بود باقی تو گو اعیان ثابت
بمعدومیت از برهان ثابت
الا با آن تجلییی که از حق
باسم نور بر وی شد محقق
وجود اندر صور او راست ظاهر
باحکامش ظهور اندر مظاهر
بروز او و آثار شدیدش
شود در صورت خلق جدیدش
شود ظاهر بهر آنی ز آنات
از و در صورت آثار و علامات
بزاید آنچه پذرفته تعین
بانحضرت وجود با تمکن
الا با آنکه بالاصل است معدوم
بقایش در عدم بالاصل معلوم
چو رجحان وجودش را دوامی
نباشد گرچه دارد شأن و نامی
نباشد بر عدم گر خود دوامش
شود راجح وجود اندر مقامش
گر راجع شود موجود گردد
خود آن نابود مطلق بود گردد
چنین رجحانی او را نیست اصلا
بود پس بر عدم باقی و برجا
خود این امریست ذوقی نزد جمهور
بود از عقل و برهان و بیان دور
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به مسأله پیچیده وجود و عدم اشاره شده است. شاعر بیان می‌کند که درک بسیاری از مسائل وجودی نیازمند ذوق و حسّ عمیق است. او از وجود موجودات و حقایق ثابت یاد کرده و تأکید دارد که وجود آنها در مظاهر و اشکال مختلف تجلی می‌یابد. همچنین اشاره می‌کند که وجود تنها در لحظاتی مشخص و در اشکال مختلف ظاهر می‌شود، در حالی که اصل آن از ابتدا معدوم است. اگرچه موجودات از لحاظ ظاهری دارای نام و شأن هستند، اما در حقیقت دوام و بقای آنها در عدم و نبود آنها نهفته است. شاعر این را به عنوان یک امر ذوقی می‌داند که از عقل و برهان دور است و درک واقعی آن برای بسیاری دشوار است.
هوش مصنوعی: به شنیدن یک موضوع پیچیده بپرداز که تنها کسی می‌تواند آن را درک کند که استعداد و سلیقه‌اش به این کار اجازه می‌دهد.
هوش مصنوعی: اگر وجود تو باقی است، ای روشنایی، پس باید که موجودیت‌های ثابت در عدم وجود داشته باشند که از طریق برهان به اثبات رسیده‌اند.
هوش مصنوعی: مگر با آن جلوه‌ای که از حق به عنوان نور بر او آشکار شد، حقیقت پیدا نکند.
هوش مصنوعی: وجود در اشکال و صورت‌های مختلف خود نمایان است و با قوانینش در جلوه‌ها و مظاهر خود نمایندگی می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که او ظاهر می‌شود و تأثیرات عمیقش نمایان می‌شود، چهره‌ای تازه و متفاوت از او به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: در هر لحظه ممکن است چیزهایی جلوه‌گر شوند که در وجود ما نمایانگر آثار و نشانه‌ها هستند.
هوش مصنوعی: هر چیزی که موجودیت و سیرت مشخصی پیدا کند، از آن چیزی به وجود می‌آید که در نهایت به وجود واقعی و پایداری دست می‌یابد.
هوش مصنوعی: با اینکه اصل وجود ندارد، ولی معلوم است که ادامه‌اش در عدم هم مشخص است.
هوش مصنوعی: اگر وجود او برتری و دوام نداشته باشد، هرچند که مقام و نامی داشته باشد، ارزش چندانی نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: اگر وجود دائمی داشته باشد، باید بر عدم فائق آید و برتری وجود را در جایگاه خود به اثبات برساند.
هوش مصنوعی: اگر موجودی به خود بپردازد و به خود توجه کند، در واقع می‌تواند به موجودیت خود پایان دهد و به نابودی مطلق برسد.
هوش مصنوعی: او هیچ تمایلی به این برتری ندارد، پس برای او ماندن در عدم و نیستی بهتر است.
هوش مصنوعی: این موضوع بیشتر به احساس و سلیقه بستگی دارد و از منطق و استدلال و بیان دور است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.