نباشد اهل دانش را مؤول

ز هر چیزی مگر بر وضع اول

مرقع‌پوش و صاحب تاج و کشکول

میان مردمان گردیده مقبول

چو روی حور عین مطبوع و مقبول

ز حسن آراییش مشاطه معزول

به عشق و عاشقی گردید مشغول

ز ملک دل خرد را کرد معزول

ولی هر چند خود می ساخت مشغول

ز عقلش، عاشقی می کرد معزول

به عشقی گر نباشد حسن مشغول

بماند کاروان ناز معزول

رقوم سبزه بر اطراف جدول

نمایان چون حواشی بر مطول

گرفته چون گدایان کاسه کشکول

خلیفه از برای آش بهلول

گروهی سر به سر مجنون و مجهول

بیابانی و صحراگرد چون غول

به امر او قضا در کار مشغول

به نهیش اختر بیداد معزول

ز حسنش گرچه بد مشاطه معزول

برای رسم شد در کار مشغول

چو رام از ملک و دولت گشت معزول

به کار طاعت یزدانست مشغول

رگ و پیوند محکم کرده ز اوّل

دو بینی با هوسناکان احول

ذلیل و خسته و منکوب و مخذول

شکسته دل تر از حکام معزول

تو شاهی هم به آخر هم به اول

ولی بیننده را چشمی است احول

چنان بیغوله دشتی آدمی‌کش

که نگذشتی در آن اندیشه از هول

تعالی‌الله بدانسان وحشت‌انگیز

که شیطان اندرو می‌گفت لاحول

همین علم است نی معقول و منقول

که عمریرا بآن گشتی تو مشغول

نگویم بگذر از معقول و منقول

مشو بر نقش لیک از یار مشغول

بود این غیبتی بر لفظ معقول

از و سر بسته تکذیبی است معمول

شهان دیدند در ره رهزن و غول

نهادندی بنای رتبه بر طول