دگر باره سوسن خروشی شنید

که گفتی زمین را همی بردرید

سر سروان گیو گودرز راد

همی تاخت هر سوی بر سان باد

خروشان و جوشان چو شیر ژیان

[...]

چو مر گیو را برد پرخاشخر

پدید آمد از دور بار دگر

ستور و خروش و همیدون سوار

درخشیدن تیغ آهن گزار

ز مستی خروشنده چون شیر نر

[...]

چو از تیره شب نیمه ای در گذشت

ستاره ز گردنده گردون بگشت

خروشی به گوش آمدش چاره گر

بدان سان که گوش ورا کرد کر

یکی گرزه گاو پیکر به دست

[...]

فرامرز کز پیش رستم برفت

پی اسب گردان ایران گرفت

به کردار دریای کین بر دمید

همی راند تا نزد خیمه رسید

نگه کرد و دید اندر آن ساده دشت

[...]

چو بشنید ازو این سخن زال زر

بدو گفت کای ترک پرخاشخر

تو را تیغ باید که بران بود

چه باشد گرش نرخ ارزان بود

به پیری کنون آنت آرم به روی

[...]

وزین روی رستم چو شیر ژیان

بیامد بر پیلسم در زمان

به تندی برو تیر باران گرفت

کمند و کمان سواران گرفت

چو پیکار او دید ترک دلیر

[...]

چو دستان فرامرز یل را بدید

رخ پهلوان همچو گل بشکفید

(بدو گفت کای بچه نره شیر

بدین سان بود ساز مرد دلیر)

(سپه را بر آیین گردان بدار

[...]

چو از روز یک نیمه بگذشت راست

ز سوی بیابان یکی گرد خاست

که گیتی از آن گرد تاریک شد

شب تیره با روز نزدیک شد

نگه کرد دستان بدان تیره گرد

[...]

چو بشنید زو پیلسم این سخن

بپیچید از درد مرد کهن

نه بر کام ما بود امروز کار

ندانم چه دارد به دل روزگار

بگفت این و برگاشت از وی عنان

[...]

وز آن پس به اسب اندر آمد چو باد

ز یزدان نیکی دهش کرد یاد

کمانی به بازو و گرزی به دست

همی تاخت هر سوی چون پیل مست

کمندی به فتراک بر شصت خم

[...]

بر آورد برزوی شمشیر تیز

تن پیلسم کرد پس ریز ریز

ز شادی زواره فرامرز و زال

به گردنده گردون بر آورد یال

همه نامداران ایرانیان

[...]

چو رستم چنین گفت برزوی شیر

بیامد به نزدیک شاه دلیر

به یک دست خنجر به یک دست خاک

زده جامه رزم بر تنش چاک

چنین گفت برزوی با شهریار

[...]

فرامرز چون دید خالی حصار

بغرید مانند شیر شکار

به لشکر چنین گفت اندر روید

بدان نامداران یکی بنگرید

ببینید تا خود چگونه شدند

[...]