این چه دریایی‌ست قعرش ناپدید

آن دری دارد بی قفل و کلید

از فضایل مجمعی دیگر بدید

رفت آنجا و در آنجا بنگرید

شاه چون او را بدید و بنگرید

از غم او جان شه اندر دمید

بر سر این جوهرت جانم رسید

ناگهان این را درین بازار دید

هیچکس این محنت و خواری ندید

آنچه امروز این بجان من رسید

زود باشید و ببازارش برید

آنگهی او را ابردارش کشید

این همه از فوق و تحت آمد پدید

هر یکی اندر خیالی در رسید

مرد ره‌بین چون ز استاد این شنید

روی استاد حقیقی باز دید

ناگهان الحاح استاد او شنید

لیک مر استاد را آنجا ندید

می‌گذشت او تا به پیری در رسید

روی آن مرد دگر در راه دید

تا به سیم پرده او اندر رسید

ناگهان یک ماه‌روی نغز دید

مرد ره بین چون چنان راهی بدید

همچنان میرفت تا او آرمید

این همه سعی تو گردد ناپدید

کی در آن حضرت همی خواهی رسید

راه میبرید تا جائی رسید

خود در آنجا گاه ناگه پرده دید

شرح بسیار بگفت و بر طپید

هر دم او اندر مقامی بر جهید

عقل کل چون مر ترا صورت بدید

در مقام جمع حشمت آرمید

کل آتش چون خلیل کل پدید

بعد از آن گلها در آنجا بشکفید

هرکه فانی شد ز دید او دید دید

هم زحق گفت وز حق رازی شنید

چون در آن کون پر از عزّت رسید

یک تنی از ذات پاک او بدید