میزنی بیهوده همچون سگ تگی

تو کئی در صورت مردم سگی

تا شود او سیر از این گشنگی

گفت دیوانه مکن آخر سگی

ای دل آخر تا کی این دیوانگی

هر زمانی با منت بیگانگی

خود گرفتم، یار شمع مجلس است

بر تو واجب نیست، این پروانگی

دام او را، مرغ کشتی بس بود

[...]

پس دمی مردار و دیگر دم سگی

چون کنی در راه شیران خوش‌تگی

چشم‌پر بودند و سیر از خواجگی

کارها را کرده‌اند آمادگی

پادشاهان جهان از بدرگی

بو نبردند از شراب بندگی

قبط اینک می‌مرند از تشنگی

از پی ادبار خود یا بدرگی

زان نجاسات ره و آلودگی

نور را حاصل نگردد بدرگی

این گدا چشمی و این نادیدگی

از گدایی تست نه از بگلربگی

او چه داند امر معروف از سگی

طالب معروفی است و شهرگی

سهل باشد نیز مهترزادگی

که بود غره به مال و بارگی

آن یکی را قبله شد جولاهگی

وآن یکی حارس برای جامگی

در سرای گبر بد گرگین سگی

مانده از جوع، استخوانی و رگی

وقت آنکس خوش که در آن زندگی

وقت خود را بگذراند چون سگی

سوی مردم حمله چون آری سگی

ور زنی زخمی سگی پس بدرگی

در نهاد آن پلنگی و سگی

ناجوانمردی و ظلم بدرگی

پادشاهان جهان از بی رگی

بو نبردند از شراب بندگی