یاامیر این جمله را احوال گو

تا بدانم حال ایشان را نکو

تا رود در داش سوزان همچو او

عالمی بینند آن سرّ مگو

من مقلّد نیستم در دین چو تو

دارم اسرار خدا از گفت او

این سخن با شیخ و با مفتی مگو

زانکه زین معنی ندارد رنگ و بو

رو تو چون منصور با حق یار شو

تا بری از شبلی و کرخی گرو

رو تو چون منصور با حق راست شو

کج مباز و این سخن ازمن شنو

رو تو ترک دنیی وعقبی بگو

مظهرم را بین و خود اسرار جو

رو تو از پیوند دو نان دور شو

تا نباشی همچو ایشان در گرو

ترک کن افعال بد را نیک شو

بر طریق صالحان نیک رو

خویش را و نیش را بشناس تو

تا شود کارت چو حال من نکو

عشق گوید رو بدین شه گرو

وانگهی اسرار حق از شه شنو

بهر آنی آمدم نزدیک تو

تا ترا واقف کنم از سرّ او

رازی از سرّ معانی گفت او

من بگویم ز آن یکی در گوش تو

هیچکس را نیست تاب جنگ او

خویشتن را پس نگهدارید ازو

گفت کودک نام خود با من بگو

کز عرب شخصی ندیدم مثل تو

پس امیرمؤمنان گفتا باو

ترک دین خود بگوی و شو نکو

می نریزم ز آن سبب من خون تو

کز تهوّر آمدی پیشم نکو

چیست درّ و کرم در معنی بگو

گر نمی‌دانی مرو در کوی او

من ز گفت شه شکستم درّ او

گفت او درّ است و این دانم نکو

شرع باطن مصطفی دارد نه تو

شرع ظاهر را بگردان تا مگو