چشم من جای تو بود ای نور چشم

رفتی و ماند از تو خالی جای تو

چشم خود را اگر نمی‌بینم رواست

چون نبینم بی تو من ماوای تو

گشتم از جان بنده بالای تو

سر فدای روی شهر آرای تو

چون ز من بر بود آرام و قرار

جان به شوخی غمزه ی شهلای تو

سرو جان بگذر زمانی سوی ما

[...]

ای دلم در لعل شکّرخای تو

جسته جان در قامت و بالای تو

هیچ سروی نیست مانند قدت

من بچینم درد سر تا پای تو

روح بفزاید دگر بار ار زنم

[...]

عاشقم بر قامت رعنای تو

حسن می‌بارد ز سر تا پای تو

هرکجا ای سرو! اندازی قدم

روی زرد ماست خاک پای تو

شکل بالایت بلای جان ماست

[...]

از عفونت زرد شد سیمای تو

گر درین حالت بمانی،وای تو!

نیست در عالم کسی همتای تو

من بنازم پیش سر تا پای تو

راحت جانی و نور دیده ای

لاجرم در دیده کردم جای تو

شور در فرهاد مسکین افکند

[...]

در صوامع آتش سودای تو

در خرابات مغان غوغای تو

کافر و ترسا همه جویای تو

در درون جان هر یک جای تو

ای سر هر سروری در پای تو

خوبی هر خوبی از بالای تو

شد خراب چشم مستت ملک جان

ای جهانی مست از صهبای تو

بر سر یکدیگر افتاده است دل

[...]

هستیم یکقطره از دریای تو

مستیم یک نشأه از صهبای تو

گر قبولم میکنی درّ یتیم

رانیم از خود کف دریای تو

حسن تو نور دل بینای من

[...]

من کجا و شرح نعمتهای تو

ای دو عالم سفره ی یغمای تو

حق ذات پاک بیهمتای تو

حرمت آن مظهر اسمای تو

گفت کو آن نرگس شهلای تو

خار مژگان جگرفرسای تو

کافرین بر همت والای تو

هشت جنت عرصه ی یغمای تو

ای فلک سرگشته ی سودای تو

هستی عالم به یک ایمای تو

کاین دو باشد دیده ی بینای تو

هم طراز چهره ی زیبای تو

کاین زبان و آلت گویای تو

ترجمان خاطر دانای تو

هم کشیدی ساقها کاین پای تو

هم دو ساعد کین کف گیرای تو

گو چه شد آن آب آتش خای تو

آن لب تیز و دم بُرّای تو

عشق باشد لیک اگرسودای تو

نی هواهای هوس پیمای تو