مرگ را چون کافران داند هلاک

آتش او کم بها مانند خاک

همچو زادهٔ نوح از بیم هلاک

دوستان را جا بماند و زد به‌چاک

کشور ایران شود آباد و پاک

می‌شود این جانور از بن هلاک

دید مردی را عسس غلتان به خاک

نی ز خلق و نی زر سوائیش باک

من بهر گامی که بنهادم بخاک

صد هزاران چون ترا کردم هلاک

بر تن خاکی دمیدم جان پاک

خیرگیها دیدم از یک مشت خاک

تو چو زری، ای روان تابناک

چند باشی بستهٔ زندان خاک

سودم آخر دود شد، سرمایه خاک

خانه مانند کف دست است پاک

الغرض، برگشت مسکین دردناک

تا مگر برچیند آن گندم ز خاک

برگ گل، شاداب و شبنم تابناک

هر دو از آلایش پندار، پاک

خواب ایمن، لیک بالین خشت و خاک

روح در تن، لیک از پندار پاک

کشتئی زاسیب موجی هولناک

رفت وقتی سوی غرقاب هلاک

سجده‌ها کردند بر هر سنگ و خاک

در چه معبد، معبد یزدان پاک