سر الاالله بجان بشناخته

مرکب معنی در این ره تاخته

باز بعضی حکمت نوساخته

از ره حکمت سخن پرداخته

سوی او خصمی که تیرانداخته

پشه ای کارش کفایت ساخته

اندرین ره سالها بگداخته

محو گشته راز او نشناخته

ماه هر ماهی ز غم بگداخته

هم کمال نور تو نشناخته

هم منیت در هویت باخته

سرمدی در سر مدیت تاخته

دید شخصی جسم و دل بگداخته

جان خود در راه حیرت باخته

شکر می‌گوید خدا را فاخته

بر درخت و برگ شب نا ساخته

هم به وام او خانقاهی ساخته

جان و مال و خانقه در باخته

از همه کار جهان پرداخته

کو و کو می‌گو بجان چون فاخته

آن دروغست و کژ و بر ساخته

سر آن کژ را تو هم نشناخته

ای تو در بیگار خود را باخته

دیگران را تو ز خود نشناخته

جست بنا موضعی ناساخته

گشته ویران سقفها انداخته

نرد بس نادر ز رحمت باخته

عین کفران را انابت ساخته

ای کمان و تیرها بر ساخته

صید نزدیک و تو دور انداخته

جمله کفها در دعا افراخته

نغمهٔ ارنی به هم در ساخته

لاف شیخی در جهان انداخته

خویشتن را بایزیدی ساخته

زاو ابدان را مناسب ساخته

قصرهای منتقل پرداخته

بر فراز سنگ خارا ساخته

ژرف رودی پیش شهر انداخته

نیستی و هستی اندر باخته

ناشده کام و مرادش ساخته