حمد بی حد آن خدای پاک را
آنکه ایمان داد مشتی خاک را
آنکه در آدم دمید او روح را
داد از طوفان نجات او نوح را
آنکه فرمان کرد قهرش باد را
تا سزای داد قوم عاد را
آنکه لطف خویش را اظهار کرد
بر خلیلش نار را گلزار کرد
آن خداوندی که هنگام سحر
کرد قوم لوط را زیر و زبر
سوی او خصمی که تیر انداخته
پشّه‌ای کارش کفایت ساخته
آنکه اعدا را بِدَریا درکشید
ناقه را از سنگ خارا برکشید
چون عنایت قادر قیوم کرد
در کف داود آهن موم کرد
با سلیمان داد ملک و سروری
شد مطیع خاتمش دیو و پری
از تن صابر بِکِرمان قوت داد
هم ز یونس لقمه‌ای با حوت داد
بنده‌ای را اره بر سر می‌نهد
دیگری را تاج بر سر می‌نهد
اوست سلطان هرچه خواهد آن کند
عالمی را در دمی ویران کند
هست سلطانی مسلم مر ورا
نیست کس را زهرهٔ چون و چرا
آن یکی را گنج و نعمت می‌دهد
وان دگر را رنج و زحمت می‌دهد
آن یکی را زر دو صد همیان دهد
دیگری در حسرت نان جان دهد
آن یکی بر تخت، با صد عز و ناز
و آن دگر کرده دهان از فاقه باز
آن یکی پوشیده سنجاب و سمور
دیگری خفته برهنه در تنور
آن یکی بر بستر کمخا و نخ
وان دگر بر خاک خواری بسته یخ
طرفة العینی جهان بر هم زند
کس نمی‌آرد که آنجا دم زند
آنکه با مرغ هوا ماهی دهد
بندگان را دولت و شاهی دهد
بی پدر فرزند پیدا او کند
طفل را در مهد گویا او کند
مردهٔ صد ساله را حی می‌کند
این به جز حق دیگری کی می‌کند
صانعی کز طین سلاطین می‌کند
نجم را رجم شیاطین می‌کند
از زمین خشک رویاند گیاه
آسمان را نیز او دارد نگاه
هیچ کس در ملک او انباز نی
قول او را لحن نی آواز نی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن، حمد و ستایش خدای یکتای پاک است که از آفرینش انسان و به او زندگی بخشیدن تا نجات پیامبران و قوم‌ها را در بر می‌گیرد. در این شعر به نمونه‌های مختلف قدرت و رحمت خداوند اشاره شده است: از نجات نوح از طوفان و عذاب قوم عاد تا گلزار کردن آتش برای ابراهیم و تقدیر او برای سلیمان و داود. همچنین به تفکیک نعمت‌ها و آزمون‌های الهی اشاره شده که برخی را در رفاه و برخی دیگر را در سختی قرار می‌دهد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که تنها خداوند قادر به انجام این کارهاست و هیچ‌کس نمی‌تواند به او نزدیک شود یا با او مقایسه شود.
هوش مصنوعی: حمد و ستایش بی‌نهایت برای خدای پاک و بزرگی که زندگی و ایمان را به انسان، که از خاک آفریده شده، عطا کرده است.
هوش مصنوعی: آن کسی که نفس حیات را در وجود آدم دمید و روح را به او بخشید، موجب نجات نوح از طوفان شد.
هوش مصنوعی: کسی که باعث شد باد خشمگین شود تا مجازات قوم عاد را به اجرا درآورد.
هوش مصنوعی: کسی که مهربانی‌اش را به ابراهیم نشان داد، آتش را برای او به گلستان تبدیل کرد.
هوش مصنوعی: خدایی که در سحرگاه، قوم لوط را مورد عذاب قرار داد و نابود کرد.
هوش مصنوعی: یعنی کسی که با نیت دشمنی به سمت او حمله کرده، در واقع ناراحت و خشمگین است، اما کار او به اندازه‌ای کوچک و بی‌اهمیت است که چیزی از ارزش‌های او را زیر سوال نمی‌برد.
هوش مصنوعی: کسی که دشمنان را به دریا می‌کشاند، می‌تواند ناقه‌ای را از سنگ سخت بیرون بیاورد.
هوش مصنوعی: زمانی که خداوند مهربان و سرمدی توجه خود را به داود جلب کرد، باعث شد که آهن به مانند موم نرم و قابل شکل‌گیری شود.
هوش مصنوعی: سلیمان به خاطر مقام و حکمتش، بر تمامی مخلوقات، اعم از دیوان و پریان، تسلط و فرمانروایی داشت و همه آنها در برابر فرمان او تسلیم بودند.
هوش مصنوعی: از بدن صابر، قوت و انرژی به من می‌رسد و هم از یونس (پیامبر) با نهنگ، لقمه‌ای نصیبم می‌شود.
هوش مصنوعی: یکی را به مقام و بزرگی می‌رسانند و دیگری را در وضعیت بدی قرار می‌دهند.
هوش مصنوعی: او خدای بزرگ است و هر چه بخواهد، انجام می‌دهد. می‌تواند در یک لحظه، دنیایی را نابود کند.
هوش مصنوعی: سلطنت او مسلم و بدون شک است و هیچ‌کس جرأت ندارد در مورد او تردید کند یا سؤال بپرسد.
هوش مصنوعی: یکی را ثروت و نعمت می‌دهد و دیگری را با سختی و زحمت روبه‌رو می‌کند.
هوش مصنوعی: یکی به ثروت و مال فراوان دست می‌یابد، در حالی که دیگری حتی نان ساده‌ای هم برای زندگی ندارد و در آرزوی آن می‌سوزد.
هوش مصنوعی: یکی در اوج قدرت و شکوه نشسته و با افتخار زندگی می‌کند، در حالی که دیگری به خاطر فقر و تنگ‌دستی مجبور است دهانش را از ناچاری باز کند.
هوش مصنوعی: یکی از آنها پوشیده و در امنیت به خواب رفته است، در حالی که دیگری بدون لباس و در شرایط نامناسبی در تنور خوابش برده است.
هوش مصنوعی: یک نفر بر روی بستر نرمی دراز کشیده و از آرامش لذت می‌برد، در حالی که نفر دیگر بر روی زمین سخت و ناهموار در حال تحمل سختی‌ها و ناهنجاری‌هاست.
هوش مصنوعی: چشم‌چرانی، جهانی را به هم می‌ریزد و هیچ‌کس جرات نمی‌کند که در آنجا سخن بگوید.
هوش مصنوعی: کسی که به پرنده آسمان غذا می‌دهد، به بندگان خود دولت و سلطنت می‌بخشد.
هوش مصنوعی: بچه‌ای که پدر ندارد، در آغوش مادرش رشد و پرورش می‌یابد و به نظر می‌رسد که مادرش او را به خوبی بزرگ می‌کند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که فقط حقیقت و حق است که می‌تواند موجودی را که مدت طولانی مرده است، زنده کند و هیچ‌کس دیگری قادر به انجام این کار نیست.
هوش مصنوعی: صنعتگری که از خاک سلاطین، ستاره‌ای به وجود می‌آورد، شیاطین را به دور می‌کند.
هوش مصنوعی: گیاهانی که از زمین خشک می‌رویند، نشان می‌دهند که آسمان نیز بر آنها نظارت دارد.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس در سلطنت او شریک نیست، سخن او نه به صدای خاصی شنیده می‌شود و نه به لحن خاصی بیان می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همین شعر » بیت ۱
حمد بی حد آن خدای پاک را
آنکه ایمان داد مشتی خاک را
«حمد بیحد مر رسول پاک را
آنکه ایمان داد مشت خاک را»
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.