بدان را ز بد دست کوته کنم

روان را سوی روشنی ره کنم

بدان را ز بد دست کوته کنم

زمین را به کین رنگ دیبه کنم

تو را بر همه مهتران مه کنم

از اندیشه و رای تو به کنم

همان به کزین کارش آگه کنم

و زو دست بدخواه کوته کنم

نگویی مرا تا چه چاره کنم؟

بدین کین بلا را کرانه کنم؟

زوجهٔ او دختری چون مه کنم

بر سر این لشکر او راه شه کنم

بدان تا ز بد دست کوته کنم

روان را سوی روشنی ره کنم

بدان تا من این رزم کوته کنم

زمانی به آسودگی ره کنم

گاهی کمان ناله به خمیازه زه کنم

گاهی کمند آه گره بر گره کنم

سیرت ندیده، بخت مرا از تو دور کرد

این داغ را به مرهم وصل که به کنم؟

شب تا سحر به یاد سر زلف دلکشت

[...]

آمدم تا خود فدای شه کنم

جان وَقای نفس ثار الله کنم

واهلم تا رو به قربانگه کنم

جان نثار خاک پای شه کنم

بس دراز است این سخن کوته کنم

رو به تفسیر کلام الله کنم

زبانشان ز بیغاره کوته کنم

روان را سپس برخی شه کنم

نکته‌ای گویم‌، سخن کوته کنم

خاطر پاک تو را آگه کنم