چو عیسی خر برون بر زین تنی چند

بمان در پای گاوان خرمنی چند

پیش‌آر ز دوستان تنی چند

خوش باش به‌رغم دشمنی چند

بران جان گرامی با تنی چند

رسید، آهخته بر گل، سوسنی چند

نشست از سوگواری با تنی چند

به ماتم چاک زد پیراهنی چند

زینب به زمین دید چو صد پاره تنی چند

پژمرده ز کین دید گل یاسمنی چند

تنها به زمین دید فتاده همه بی سر

بر نوک سنان، رفته سر بی بدنی چند

یکجا به سنان رفته، سر بی تن چندی

[...]

ببر زین گوهر و زر، دامنی چند

بخر پاتابه و پیراهنی چند