دلبرا، زوکی مجال حاسد غماز تو

رنگ من با تو نبندد بیش ازین ملماز تو

زهی ملک جوانی خرّم از تو

اساس زندگانی محکم از تو

عالم همه ساله خرم از تو

معزول مباد عالم از تو

اگر می‌بایدت بویی هم از تو

ریاضت کن که پر شد عالم از تو

که گرموجی برآید یک دم از تو

بسی کشتی که افتد بر هم از تو

کجایی ای مرا چندین غم از تو

دلم نادیده شادی یک دم از تو

گر این نام و نشان گردد گم از تو

تو از مردم خلاصی، مردم از تو

هر کشته که یافتی نم از تو

شد سوخته خرمن آن دم از تو