یک نفس آن تیغ برآر از غلاف

چند غلافش کنی ای بر خلاف

پور بوسفیان اگر کرد او خلاف

تیغ ظلم او کرد بیرون از غلاف

مدح او باشد چو تیغ بی‌غلاف

میزنم بر سینهٔ اهل خلاف

وعده‌های او همه باشد خلاف

قول او نبود بغیر از کذب و لاف

گر نگردی ای پسر گرد خلاف

آنگهی زیبد ترا در صبر لاف

زود آئینه برون کن از غلاف

تا شود پیداترا کل بی خلاف

تن ترا از هر رهی برده خلاف

هست بگرفته در آئینه غلاف

سِرّ پنهانست اندر صد غِلاف

ظاهرش با تُست و باطن بَر خِلاف

زین سبب من تیغ کردم در غلاف

تا که کژخوانی نخواند برخلاف

جان بی‌معنی درین تن بی‌خلاف

هست همچون تیغ چوبین در غلاف

مرد گفت اکنون گذشتم از خلاف

حکم داری تیغ برکش از غلاف

آینهٔ تو جست بیرون از غلاف

آینه و میزان کجا گوید خلاف

گاو می‌شاید خدایی را بلاف

در رسولی‌ام تو چون کردی خلاف؟

این نجوم ما نشد هرگز خلاف

صحتش چون ماند از تو در غلاف

کرد شه شمشیر بیرون از غلاف

تا زند بر وی جزای آن خلاف

چو در لشکر دشمن افتد خلاف

تو بگذار شمشیر خود در غلاف

خطیب سیه پوش شب بی خلاف

بر آهخت شمشیر روز از غلاف

اندر این وعده نیست هیچ خلاف

تیغ رنجش کنون بنه به غلاف

روان کرد آن خنجرش در غلاف

ولی شاخ او داشت از روی لاف

روزی که ز عشق میزدم لاف

اردک بچه میفروخت علاف