دهستان و گرگان همه زیر نعل

بکوبید وز خون کنید آب لعل

سپردند اسپان همی خون به نعل

شده پای پیل از دل کشته لعل

زمین جنب جنبان شد از میخ نعل

هوا از درفش سران گشت لعل

بپوشید روی زمین را به نعل

هوا یک سر از پرنیان گشت لعل

همه تیغ و ساعد ز خون بود لعل

خروشان دل خاک در زیر نعل

که من رخش را بستم امروز نعل

به خون کرد خواهم سرِ تیغ، لعل

عنان را گران کرد و او را بنعل

همی کوفت تا خاک او کرد لعل

زمین آهنین کرده اسبان به نعل

بر او دست گردان به خون گشته لعل

زمین کان آهن شد از میخ نعل

همه آب دریا شد از خون لعل

ز شبگیر تا گشت خورشید لعل

زمین پر ز خون بود در زیر نعل

به شبرنگ بر نیز دیبای لعل

فکندند و زرینش کردند نعل

جهان دید کوبان سمندش به نعل

بر و بازوی و تیغ و خفتانش لعل

همه دشت هندو بُد از زیر نعل

تن قیرگونشان ز خون گشته لعل

شباهنگ پیشانی ماه نعل

برانگیخت گیتی به‌ خون کرد لعل

همه کوه درع و همه دشت نعل

دل خور کبود و رخ ماه لعل

چو دریای الماس شد کان لعل

سرکشته فرسود در زیر نعل

بزیر سم اسپ او ریخت لعل

ز لعل روان یافت مسمار نعل

نهان گشت خاک زمین زیر نعل

هوا گشته از پرنیان زرد و لعل

آن بشل پشه را کند پر لعل

وین زند در هوا مگس را نعل

دوستان را کند دو رخ چون لعل

دشمنان را کند سیاه چو نعل