اگر آب بودی مگر تر شدی

ز تری همه جامه بی‌بر شدی

وز آنجا سوی شهر دیگر شدی

همی با می و تخت و افسر شدی

چو مرغی به یاد قفس بر شدی

زدیدار مردم فزون تر شدی

به پرواز اگر باز برتر شدی

همانا به یک روز بر سر شدی

آه ار ترا ز درد دل من خبر شدی

این انده دراز مگر مختصر شدی

چندان سخن که دوش بگفتم زحال خویش

آخر چه بودی ار سخنی کارگر شدی

چشم تو گر نبودی بیمار تیر او

[...]

کسی را که حجت قوی‌تر شدی

به حجت بر آن سروران سر شدی

گر به سخن کار میسر شدی

کار نظامی به فلک بر شدی

ای قبه معلق چرخ دگر شدی

زان تا به اوج چشمه خورشید بر شدی

قائم به محوری نه عجب گر طنابهات

آمد شهاب وار که چرخ دگر شدی

دردم که جمله چو آتش بود سموم

[...]

درمیان خاک وخاکستر شدی

درمصیبت هر زمان با سرشدی

گر بنالیدی و مستغفر شدی

نورِ رفته از کرم ظاهر شدی

گفت موسی های بس مُدبِر شدی

خود مسلمان ناشده کافر شدی

چون یکی زین دو جوال اندر شدی

آن دگر را ضد و نا درخور شدی

اگر ژاله، هر قطره‌ای دُر شدی

چو خرمهره بازار از او پُر شدی

اگر ژاله هر قطره‌ای در شدی

چو خرمهره بازار از او پر شدی

چه بودی گرم بخت یاور شدی

و یا صبرم امشب میسر شدی

گهی با چرنده چراگر شدی

گهی با پرنده برابر شدی

به کهسار چون ابر خوش بر شدی

نه ز آن ابر کز خوی تنش تر شدی

مس اگر از هر علقی زر شدی

نرخ زر و خاک برابر شدی

اگر ژاله هر قطره ای در شدی

چو خر مهره بازار از او پر شدی

گفت که آن بار تو بهتر شدی

باز چه کردی که همان خر شدی