زنان در آفرینش نا تمامند

ازیرا خویش‌کام و زشت نامند

همه آراسته با رود و جامند

چو مه منزل به منزل می‌خرامند

صاحب تویی آن دگر غلامند

سلطان تویی آن دگر کدامند؟

مادگان در کده کدو نامند

خامشان پخته پخته‌شان خامند

براه دین عوام الناس عامند

ندانی پخته ایشان را که خامند

جنیدت چاکر و شبلی غلامند

حقیقت در ره تو ناتمامند

ولی دانم که ایشان ناتمامند

درین سودای ما ناپخته خامند

تمامت سالکان از جان غلامند

تمامت پختگان اینجای خامند

همه با نعمت و زرها تمامند

ز بهر این به دنیا نیکنامند

تو شاهی و ترا از جان غلامند

اگر اتمام اگر نه ناتمامند

سقط باشد در اینجا آنچه خامند

حکیمان میوههای خوش طعامند

بشناخت که آن بتان کدامند

هر یک به چه نسبت و چه نامند

اینان که برین گوشه بامند چه نامند

تا چند برین طارم فیروزه خرامند

گر شعله فروزان جهانند چه قومند

ور مشعله داران سپهرند چه نامند

در آینه وهم نیاید که چه نقشند

[...]

همه پابند آن دلارامند

مرغ و دانه تمام در دامند

این هر دو نوا ز یک مقامند

از یکدیگر جدا به نامند

ارباب هوا همه زکامند

زان نکهت ازان تهی مشامند

خود این اثنی عشر شاه و امامند

خلیفه حق پس از خیرالانامند

داد مردم ز عوام است که کالانعامند

به خدا بدنامند

که فلان و فلان خر و خامند

در بر خاص و عام بد نامند