وین غم و شادی که اندر دل حظیست

پیش آن شادی و غم جز نقش نیست

قصهٔ عاد و ثمود از بهر چیست

تا بدانی کانبیا را نازکیست

که بهشتی کیست و بیگانه کیست

پیش من پیدا چو مار و ماهیست

گر ویست این از چه فردست و خفیست

ورنه سیمای سلیمانیش چیست

در محل قهر این رحمت ز چیست

اژدها را دست دادن راه کیست

گفت او پس آن قصاص از بهر چیست

گفت هم از حق و آن سر خفیست

چشم آدم بر بلیسی کو شقی‌ست

از حقارت وز زیافت بنگریست

تو عصاکش هر کرا که زندگیست

بی عصا و بی عصاکش کور چیست

هر که بیرون شد ز حس سنی ویست

اهل بینش چشم عقل خوش‌پیست

گفتم آخر آینه از بهر چیست

تا بداند هر کسی کو چیست و کیست

باز می‌گفتند ای شیخ این ز چیست

دی نمی‌گفتی که شکر این خر قویست

کارگاه صنع حق چون نیستی‌ست

جز معطل در جهانِ هست کیست‌‌‌؟

صورت‌ش بر جاست این سیری ز چیست‌؟

عاشقا وا جو که معشوق تو کیست‌‌؟

بار صبر و شکر او را بردنی‌ست

خواه در صد سال و خواهی سی و بیست

راست‌گویی در نهادش خلقتیست

هرچه گوید من نگویم آن تهیست

فایدهٔ تو گر مرا فایده نیست

مر ترا چون فایده‌ست از وی مه‌ایست

پاسبان من عنایات ویست

هر کجا که من روم شه در پیست

مهر مومش حاکی انگشتریست

باز آن نقش نگین حاکی کیست

این صدا در کوه دلها بانگ کیست

گه پرست از بانگ این کُه گه تهیست

صد هزاران گرگ را این مکر نیست

عاقبت رسوا شود این گرگ بیست