ز دیده خون دل تا چند ریزم

ز دست هجر تو تا کی گریزم

دلم در کوی تو گم گشت ناگاه

بگو خاک درت تا چند بیزم

مرا طالع ز وصلت نیست جانا

[...]

مرا در دل همی آمد که با عشقت نیامیزم

ز دست جور تو جانا به صد فرسنگ بگریزم

ولی خیل خیال تو دو اسبه تاختن گیرد

کجا باشد مرا یارا که با هجر تو بستیزم

اگر خفتم من خاکی به خاک عشق در کویت

[...]

من آن آشفته مستم که آنساعت که برخیزم

ز سوز جان پر آتش قیامتها برانگیزم

خلیل عشق دلدارم ز آتش گلشنی دارم

از آنرو جانب آتش ز صحن روضه بگریزم

بدان ساقی چو پیوستم هزاران توبه بشکستم

[...]

نه صبر آنکه از خاک سر آن کوی برخیزم

نه روی آنکه بنشینم سگش را آبرو ریزم

چنان در مهر آن خورشید خو کردم به تنهایی

که گر دستم دهد از سایه خود نیز بگریزم

هوس دارم که ریزد خون من امروز تا فردا

[...]

صید آن طره دلاویزم

مست آن چشم فتنه انگیزم

چشم تو می فروش و لعل تو می

خود بگو چون ز باده پرهیزم

خلق ریزند اشک خون هر جا

[...]

می ندانم چه صورت انگیزم

با که آمیزم از که پرهیزم

نمی گویم که در چشمت عزیزم

نه آخر مر تو را کمتر کنیزم

نمی گویم که در چشمت عزیزم

کنیزان تو را کمتر کنیزم

وانگه که نیابش چو بیزم

از درد به فرق خاک ریزم

ندارم چاره یی جانا که با لعلت در آمیزم

مگر آن کز سر جان چون خط سبز تو برخیزم

پی نظاره تا باری سر از روزن برون آری

چه در پایت کشم گر هم بدامانت در آویزم

از آن تنگ شکر لعلت نبخشد ذره یی هرگز

[...]

گفت اگر خون این گدا ریزم

بهر خود فتنه‌ای برانگیزم

اگر بر سر زنی تیغ ستیزم

مبادا قوت پای گریزم

به سختی با اجل زان می‌ستیزم

که باز آیی و جان بر پات ریزم

بیا تا خون او بر خاک ریزم

به کار دوست با دشمن ستیزم

مرا آن به که خون خود به خاک کوی او ریزم

غباری گردم و در دامن زلفش درآویزم

به فکر آستانش هر نفس از جای برخیزم

چه سازم در سلامتخانه تسلیم نگریزم

پی دلجوییش چو برخیزم

همچو برقش بخرمن آویزم

زتست پای گریزم ز تست دست ستیزم

هم از تو با تو ستیزم هم از تو در تو گریزم

بعجز خویش نبردیم هست با تو و نازت

وگر نه خشم تو داند که من نه مرد ستیزم

پس از نگاه بسویم اشارتی کن از ابرو

[...]

در سلسله آرد کاش آن زلف دلاویزم

تا شور دل شیدا زآن سلسله انگیزم

حلوای لبت گفتم کی دست دهد گفتا

موران چو هجوم آرند بر لعل شکرریزم

ساقی ز درم آمد با آتش سیاله

[...]

گویند رفیقانم کز عشق بپرهیزم

از عشق بپرهیزم پس با که درآویزم

گویند رفیقانم کز عشق بپرهیزم

از عشق بپرهیزم پس با که درآویزم