ای که در عالم گرفتار تنی

آه من همچون تو تو همچون منی

ز عدم تو نقش و رقم زنی

و بنای هر دو سرا کنی

در خاطر منی و به دل تیغ می‌زنی

خوش می‌کنی به دوستی ای شوخ دشمنی

رویی چو سیم دیدم ریختم خیال خام

خوردم چو تیغ ناز تو دیدم که آهنی

باری چنان بزن که نگیرد به دامنت

[...]

گرچه ز دشمنی همی درپی کشتن منی

دوستیت فزایدم وه که چه طرفه دشمنی

خوانمت آفتاب اگر خیره مبین به سوی من

زانکه به رخ درین مثل خود تو دلیل روشنی

با تو بدین لطافتت پنجه نمیتوان که تو

[...]

اگر زنطقه ی موهوم، آمده دهنی

دهان تو است در آن نقطه هم بود سخنی

نمود لعل تو اثبات ذات جوهر فرد

روا است بوسه زدن بر چنین لب و دهنی

ستاره سان همه چشم فلک صفت همه گوش

[...]

کمند گیسو را گره از چه زنی

کمان ابرو را بزه از چه کنی

تو عبدالمغنی آن را دان بمعنی

که بر انجاح حاجاتست مغنی

به نسبت باز اشیاء را بمعنی

بهم فرمود حق محتاج و مغنی

دگر از قلب بشنو شرح و معنی

که بر فیض حیاتت اوست مبنی

سازم ار تو در بیان یار منی‌

پُر ز گل‌ های معارف‌ گلشنی‌

تو که‌ همچون جغد ویران مسکنی‌

شاهباز دست‌ شاه ذوالمنی‌

حکم‌ او را گر تو غیر موقنی‌

نیستی‌ مسلم‌ تو غول رهزنی‌

دید لاغر هیکل‌ِ شیر آن دنی‌

بی‌خبر زآن فَر و زور باطنی‌

تیشه‌ چو ن بر ریشه‌ فکرت‌ زنی‌

سد شود ره، تو عبث‌ جان می‌کَنی‌

مر مرا دختر اگر ثابت‌ کنی‌

یافتی‌ از تیغ‌ تیزم ایمنی‌

چون شدی در عشق‌ ذاتم‌ منقنی‌

کردمت‌ از گنج‌ ذات‌ خود غنی‌

چونکه‌ شیطان بود جبری ای سَنی‌

گفت‌ زآن رب‌ّ به‌ ما اَغویتَنی‌

روز گویی‌، خواهی‌ از وی روشنی‌

وز شب‌ آن تاریکی‌ و اهریمنی‌

هر کدامی‌ راست‌ در دل معدنی‌

یا هر آن را هست‌ از هستی‌ فنی‌

رند قلاّشی‌، خراباتی‌ فنی‌

نکته‌ فهمی‌، راز دانی‌، موقنی‌