که بدین قدر تو ز خرسندی

به امانی بمانده در بندی

چه نکو گفت آن خردمندی

که سخنهای اوست چون پندی

راست گفت این مثل خردمندی

که جهان راست لفظ او پندی

زانکه در بارگاه بی‌بندی

نبود جان و جامه پیوندی

زین دو روزه حیات و پیوندی

به خدای ار تو هیچ بربندی

پس در این چند روزه پیوندی

کُنج محراب و گنج خرسندی

بی‌دل و دین ازین خداوندی

به خدای ار تو هیچ بربندی

من نگویم: به ابر مانندی

که نکو ناید از خردمندی

او همی‌بخشد و همی‌گرید

تو همی‌بخشی و همی‌خندی

هر شادی و غم که هست اندر دهر

بر زهره و بر زحل همی بندی

از زهره و از زحل چه برخیزد

چه بر ... این و ریش آن خندی

خدایگان افاضل رشید دولت و دین

جهان سروری و عالم هنرمندی

زبیم آنکه خداوند را ملال بود

دراز می نکنم شرح آرزومندی

ایا بلطف بفرزندیم پذیرفته

[...]

کز نسیم خوش رضا بندی

شور و آشوب در من افکندی

شاها همه شاهان را شاهی به هنرمندی

بنیاد شهنشاهی محکم تو درافکندی

هر جا که تو کوشیدی، خصمان قوی دیدی

بیخ همه ببریدی تخم همه برکندی

بس دشمن پر دستان، کز تیغ تو شد بیجان

[...]

معانی را بدو ده سربلندی

سعادت را بدو کن نقش‌بندی

تو نیز آخر هم از دست بلندی

چرا بت‌خانه‌ای را در نبندی

به فرخ فالی و فیروزمندی

سخن را دادم از دولت بلندی

بیاموزم تو را گر کار بندی

که بی‌گریه زمانی خوش بخندی

ز برقع نیستشان بر روی بندی

که نارد چشم زخم آنجا گزندی

ز تاجت آسمان را بهره‌مندی

زمین را زیر تخت سربلندی

چو بازرگان صد خروار قندی

چه باشد گر به تنگی در نبندی؟

چو بازرگان صد خروار قندی

به ار با من به قندی در نبندی