ببر دل از همه خوبان، اگر خردمندی

به شرط آنکه در آن زلف دلستان بندی

هر آن نظر که به دیدار دوست کردی باز

ضرورتست که از دیگران فرو بندی

اگر به تیغ تو را می‌توان برید از دوست

[...]

بر خسته‌ای ملامت چندین چه می‌پسندی؟

کورا نظر بپوشد شوخی به چشم‌بندی

ای خواجهٔ فسرده، خوبی دلت نبرده

گر درد ما بنوشی، بر درد ما نخندی

چون پسته لب ببستم از ذکر شکر او

[...]

نگارا، گر چه می‌دانم که بس بی‌مهر و پیوندی

سلامت می‌فرستم با جهانی آرزومندی

بدان دل کت فرستادم نه‌ای خرسند، می‌دانم

که گر جان نیز بفرستم نخواهد بود خرسندی

چنین زانم پسندیدی که حال من نمی‌دانی

[...]

طمع در لعل شیرین چون نبندی؟

که فرهادی و خیلی کوه کندی

چه باشد گر دهان دردمندی

شود شیرین از آن لبها به قندی؟

به نبات حسن برومندی

همچو روی حسان همی خندی

چیست ناموس؟ دل بر او بندی

کیست سالوس؟ خوش بروخندی

چون برآید برین سخن چندی

یابد آن خون ز روح پیوندی

چون برون آید از چنان بندی

در دگر محنت اوفتد چندی

گر چه دیریست کندرین بندی

نتوانی، که سخت پیوندی

جمله راهست در تو مانندی

من از آن جمله گفتم این چندی

ور از آنها فزون شود چندی

نکند با یتیم پیوندی

تا اگر بگذرد ازین چندی

هم بماند ز هر دو فرزندی

پرده در پیش رخ چو می‌بندی

نه به ریش جهان همی‌خندی؟

بر درختی بدین برومندی

در باغ کرم چه می‌بندی؟

باز چون بگذرد بدین چندی

نشنود کودک از کسی پندی

هم به علم خودش بده پندی

که نداری جزین پس افگندی

بود اندر مشیمه یک چندی

به در آید ستوده فرزندی

چون نهادی کلاه خرسندی

بر در بندگی کمر بندی

زان چنین در بلا و در بندی

که به تقدیر حق نه خرسندی