هی بگو تو: «کازرونی » زنده باد

باد پشتیبان آقای «زعیم »

نفس گفتست بسی ژاژ و بسی مبهم

به کز این پس کندش نطق خرد ابکم

ره پر پیچ و خم آز چو بگرفتی

روی درهم مکش ار کار تو شد درهم

خشک شد زمزم پاکیزهٔ جان ناگه

[...]

دوختند این ریسمان ها را به هم

از دراز و کوته و بسیار و کم

گر ز مهر، این دم به بندیمت به دم

راه را هرگز نخواهی کرد گم

شوم گر با خیالش نیز توام

نهم زاندیشه، چشم خویش بر هم

فروزنده چنان کز چرخ، انجم

گریزنده چنان کز دیو، مردم

چه خواهم خواند، غیر از نغمهٔ غم

چه خواهم گفت با مهتاب و شبنم

چو گل یک لحظه ماند، غنچه یک دم

چه شادی در صف گلشن، چه ماتم

دوده نمیسود به گوش و به دم

حمله نمیکرد به دیگ و به خم

تو ماندی یک شبی شاداب و خرم

نمیماند به جز یک لحظه شبنم

تا که این روباه رنگین کرد دم

بس خروس از خانه‌داران گشت گم

ترجمهٔ فارسی بهروز ثروتیان

متن اصلی ترکی آذربایجانی

سلام بر حیدر بابا

حیدر بابایه سلام

گه جان یابم

گه جان بازم

ای پوشکین درود فرستم تو را درود

وز اهل دل پیام رسانم تو را پیام

آثار تو خجسته بود ای خجسته‌مرد

اشعار تو ستوده بود ای ستوده‌نام

من نخل سرکش نیستم

تا خانه در ساحل کنم

هر زمان بی روی ماهی، همدم آهی شوم

هر نفس، هر نفس، با یاد یاری، با یاد یاری ناله زاری کنم زاری کنم

حلقه های حلقه های موج بینم نقش گیسویی کشم

خنده های صبح بینم، یاد رخساری کنم، یاد رخساری کنم

جانا با غم تو شادم، شادم که جان در پایت دادم

بازآ که عمر از سر گیرم، وز دست تو ساغر گیرم