نماند نیک و بد را خود مجالی

ز رنج و راحتت نبود ملالی

سقی من وابل لامن طلالی

بوادی الطف ار باع المعالی

خوشا و خرما روزی که بینم

مطایا ناتساق الی الرحالی

فهل لی ناقة الاغرامی

[...]

فریدون حشمت اسکندر خصالی

غلط گفتم که بی شبه و مثالی

در سایه ی مهر لایزالی

اینک چه زیان اگر هلالی

بلی! خالی نباش از کمالی

که گاهی عرضه دارد حسب حالی

به دستش گرفتد پول حلالی

خرد از ترمه کشمیر شالی

فرستاد این و دادم زود حالی

که بد حال است دیگر کو مجالی؟

برش به تر بود از گنج و مالی

که بی رنج آیدش در دست حالی

ولیکن رفته در فکر و خیالی

که آیا چیست این غوغای حالی؟

با عارف مغز خواره صوفی حالی

با عامی پوست باره مفتی قالی

آن کیسه بر این فال کش آمد به خلاف

... تو هم دزدی و هم رمالی

دگر کاشانه ای ز اغیار خالی

وسط احوال نی پست و نه عالی

شد از بیم تبر لرزان نهالی

زبون یوز شد شیرین غزالی

جز حسن دیده دیده در روی تو کمالی

ور نه هر آن که بینی او راست زلف و خالی

چون هندوان در آذ از رشک میبرم سر

تا تو مجاور ای خال بر طرْف آن جمالی

از حالت قد تو اندر سماع آید

[...]

به هواست برق امشب بطلب پریّ و بالی

قدمی بساز از سر نو گرت مجالی

بلی ای طبیب گفتی که علاج هجر وصلست

چه کنم به درد حرمان که ندارم احتمالی

به سیاه‌چال هجران شبی ار به روز آری

[...]

الاقد صاد عقلی بالدلالی

‌‌ بتی شیرین‌کلامی خردسالی

ظریفی مهوشی آشوب شهری

‌‌ ملیح ذوالمحاسن و المعالی

هوالسفاح سفاک الدمائی

[...]

قانع مباش ای دل با حرف قیل و قالی

دردی طلب ز مردان با ذوق و کشف حالی

رندان و پاکبازان این شیوه نیک دانند

تو نام و ننگ داری محروم ازین وصالی

گفتم که جهان و همه اوضاع جهان چیست

پیر خردم گفت که خوابی و خیالی

زاهد به من از ترک محبت جدلت چیست

برخیز که ما را به کسی نیست جدالی

بس راه سپردیم و کمال همه کس را

[...]

رخسار مهوشست این، یا مهر بی زوالی

ابروی دلکش است این، یا منخسف هلالی

کنه حقیقت است این، سر هویت است این

معنی وحدتست این، یا بررخ تو خالی

جز نقش روی خوبت، کاندر دلم عیان است

[...]

قانع مباش ای دل با حرف قیل و قالی

دردی طلب ز مردان با ذوق و کشف حالی

اگر خواهی تو عشق لایزالی

بیا در دیده کش خاک جمالی