آدم آنگه چشم معنی باز کرد

روی جانان دید و آنگه ناز کرد

چشم آدم شورشی آغاز کرد

بعد از آن بر هم نهاد وباز کرد

آدم آنگه پس دعاآغاز کرد

هر دو کف بر روی خود او باز کرد

شاهباز از جای خود پرواز کرد

پایها در بند و پرها باز کرد

آدم از قرب ازل پرواز کرد

بال و پر مرغ معنی باز کرد

عقل با تن پرورش آغاز کرد

راه اول را بآخر ساز کرد

نه چو تو گفتار با من ساز کرد

نه چو تو این رفعت و اعزاز کرد

چون رسید آنجای مستی ساز کرد

بال و پر مرغ هستی باز کرد

در سلوک خود بسی هم راز کرد

خویشتن با خویشتن دمساز کرد

هر زمانی رای دیگر ساز کرد

هر دمی اسرار جان آغاز کرد

طبع جهان خو ز ستم باز کرد

قاعدۀ مردمی آغاز کرد

امن ز ناگه در گیتی بزد

دست سپاه تو درش باز کرد

ابر چو از فیض نماندش مدد

[...]

بار دیگر یار ما هنباز کرد

اندک اندک خوی از ما بازکرد

مکرهای دشمنان در گوش کرد

چشم خود بر یار دیگر باز کرد

هر دم از جورش دل آرد نو خبر

[...]

چونک بازرگان سفر را ساز کرد

سوی هندستان شدن آغاز کرد

طوطی مرده چنان پرواز کرد

کآفتاب شرق ترکی‌تاز کرد

صالح آن بشنید و گریه ساز کرد

نوحه بر نوحه‌گران آغاز کرد

جانب دیگر خلش آغاز کرد

باز قزوینی فغان را ساز کرد

خر برفت و خر برفت آغاز کرد

زین حرارت جمله را انباز کرد

یک دمم با جغدها دمساز کرد

از دم من جغدها را باز کرد

هر که خود را از هوا خو باز کرد

چشم خود را آشنای راز کرد

بعد از آن تنهاروی آغاز کرد

چشم سوی ناقهٔ خود باز کرد