به روزی دل هر کسی شاد کن

یلان را ز گنج من آباد کن

روان را از اندیشه آزاد کن

از او هم بدو نام و فریاد کن

چو آن جا رسی کشور آباد کن

چو آباد کردی همه داد کن

بدو گفت عجلسکس آباد کن

تو را دارم، از خویشتن داد کن

این که فرمودت که رو با عاشقان بیداد کن

دوستانرا رنجه دار و دشمنان را شاد کن

حسن را بنیاد افگندی چنان محکم که هست

جز «و یبقی وجه ربک» نقش را بنیاد کن

ملک حسنت چون نخواهد ماند با تو جاودان

[...]

صد دل به یک می شاد کن

وز بند غم آزاد کن!

ای میر خوبان داد کن!

ما را به خوبی یاد کن!

دل به عشق روی دلبر شاد کن

وز رخ و زلفش گل و شمشاد کن

عقل بیش اندیش را بر طاق نه

نفس شادی دوست را دل شاد کن

گه بنای بی غمی بر پای دار

[...]

درین بندم از رحمت آزاد کن

به آمرزش ایزدم یاد کن

دل از بند بیهوده آزاد کن

ستمگر نه‌ای داد کن داد کن

دل خود ز بد عهدی آزاد کن

وزین خوب‌تر شاه را یاد کن

دل هر یکی را ز ما شاد کن

دعا خواه و دانش ده و داد کن

دلم را به دلداری‌یی شاد کن

ز بند غم امروزم آزاد کن

خاطرش از معرفت آباد کن

گردنش از دام غم آزاد کن

عدل بشیری‌ست خِرد شاد کن

کارگری مملکت آباد کن

عشق گوید که مراخود یاد کن

وین دل غمگین من تو شاد کن

قصّهٔ آن عمر و آخر یاد کن

خانهٔ دین را بآن آباد کن

جانت از مهر علی آباد کن

خاطرت از بار غم آزاد کن

خاطر درویش و مسکین شاد کن

مسجد اندر شام و مصر آباد کن

گر روی این ره تو ما را یادکن

روح ما را از دعائی شاد کن

تو طریق عدل را بنیاد کن

عالمی از عدل خود آباد کن