فطرت او بی جهات اندر جهات

او حریم و در طوافش کائنات

در مصاف زندگانی بی ثبات

دارد اندر آستین لات و منات

امتان را در جهان بی ثبات

نیست ممکن جز به کراری حیات

برخور از قرآن اگر خواهی ثبات

در ضمیرش دیده ام آب حیات

چینِ سرِ زلفِ عروسِ حیات

خالِ دلارایِ رخِ کاینات

کمال السلطنه با آن کمالات

شده اندر عِلاج بیضه ام مات

من همانم که در ایام حیات

بی شما صرف نکردم اوقات

پدرم را عَطا نٌمود حَیات

تا کند صرفِ کارِ من اوقات

من که آخر چشم آسیب ممات

از چه بایست کشم رنج حیات

ای آینۀ تجلی ذات

مصباح وجود را تو مشکات

ای ماه جمال نازنینت

نور الأرضین و السماوات

چون شمس حقیقت تو سر زد

[...]

أمست الغبراء حمری لدماء سائلات

من نحور زاکیات

بحر مواج بقا، سرچشمۀ آب حیات

بر لب شط فرات

رفیقی داشتم بل اوستادی

که‌صرف ‌صحبتش می گشت اوقات

علوم روح را تدریس می کرد

برین سرگشتهٔ جهل و خرافات

بهم دادیم قولی صادقانه

[...]

میرزا آقاسی اندر فتح اقلیم هرات

جنب‌ و جوشی کرد لیکن پیش آمد مشکلات

ساخت بهر خود ضیاع وافر از ملک و قنات

دست و پایی کرد تا شه را پدید آمد وفات

ناصرالدین‌شه بری رخ کرد چون شد شاه مات

[...]

پول‌ها جمله خرج شد، هیهات

قرض هم کس نداد بر من لات

لیکن ‌این‌ «‌من‌» که بود طفل حیات

یعنی این حافظه و ادراکات

تو چه دانی علم تفسیر و لغات

«‌خر چه داند قدر حلوای نبات‌»

بعد معلوم شد که این حضرات

هرسه هستند عضو تأمینات

شده خاص من اندربن اوقات

حجره‌ای در رواق تامینات

هشت در پاکتی از آن پاکات

کش فرستاده بود این اوقات