همی گفت شاه سواران منم

سرور دل نامداران منم

گه جنگ ثعبان پر دل منم

گه صلح خورشید رخشان منم

گه بزم مهتاب مجلس منم

[...]

وقتی اندر سرا، و مَطبخِ جم

جنگ کردند دیک و کاسه به هم

کاسه زرّین و دیک سنگین بود

هر دو را طبع و دل پُر از کین بود

دیک با کاسه گفت هر فضلی

[...]

ای نموده جسم و جان از کاینات

هست در تاریکیت آب حیات

ای همه اسرار جانان کرده فاش

بیش ازین در صورت حسّی مباش

آنچه بخشیدم ترا آن قسم کن

[...]

شورش شیخ گشت از او ساکن

وآن همه رنج و گفت‌وگو ساکن

زانکه بد نوع دیگر ارشادش

بیشتر بود از همه دادش

آنچه از اولیا نبردی کس

[...]

نگه کرد شهرو چو آن را بدید

خروشی چو شیر ژیان بر کشید

بیامد دوان تا به آوردگاه

چنین گفت با رستم کینه خواه

که ای نامور پهلوان جهان

[...]

چو بشنید زو پیلسم این سخن

بپیچید از درد مرد کهن

نه بر کام ما بود امروز کار

ندانم چه دارد به دل روزگار

بگفت این و برگاشت از وی عنان

[...]