جلایر چون تواند شاه زاده

دهد شرحی چه کم چه از زیاده

خداوندا به حق هشت و هم چار

به حق احمد محمود مختار

فزون کن جاه و بختش را تو چندان،

[...]

تعجب ها جلایر کرد زان ریش

شده جویای حال آن بد اندیش

بگفتش: ریش تو چون شد که این است

حقیقت بوده پر یا کم چنین است؟

بگفتا: چون که هم نامم به...

[...]

جلایر بر دعا کن ختم این عرض

دعای ذات پاکش مر ترا فرض

ولیکن رفته در فکر و خیالی

که آیا چیست این غوغای حالی؟

یکی ز آغاز دانم تا به آخر

[...]

جلایر کلک گوهرریز کن تیز

نسفته لولو آور راه شه ریز

دعا کن بر بقای دولت شاه

که واجب آمدت در هر سحرگاه

ولی عهد شهنشه کز عدالت

[...]

جلایر را در آن درهای مکنون

تو دامن ها ز بحر فکر بیرون

دبیر و عاملان پادشاهی

ز خوف و انفعال و روسیاهی،

سر رشته به روسان داده یک بار

[...]

جلایر: رو دعا کن ختم عرض است

دعای اوست چون بر جمله فرض است

خداوندا وجودش را مسلم،

بداری از همه آفات عالم

همیشه کامیاب و کامران باد

[...]

چو کردی ختم برنعت و دعائی

جلایر بر حدیث دل گشائی

رهی از تنگ دستی آخر کار

جوانی را زسر گیری دگر بار

ثنا و حمد آن دولت نمائی

[...]

اگر انصاف باشد باز گویم

جلایر حرف را ز آغاز گویم

وگرنه این سخن ناگفته بهتر

در گنج هنر ناسفته بهتر

همین روسی که او آورد لشکر

[...]

جلایر بر دعا کن ختم، عرضت

دعای اوست چون برجمله فرضت

که ورد خود کنی نعت و ثنایش

بخواهی از خدا ملک و بقایش

خداوندا به حق حق پرستان

[...]

آخر چه بلائی تو که در وصف نیابی

بسیار بگفتیم و نکردیم بیانت

یک دلیری کنم قرینه شرک

نکنم لا اله الا الله

مشهور شد از رایت او آیت مهدی

منسوخ شد، از هیبت او فتنة دجال

هر مدحتی که گفتی در وصف آن شمایل

هر کو شنید گفتا لله در قاتل

بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود

این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

اختر از چرخ بزیر آری و پاشی بورق

گوهر از بحر برون آری و ریزی بکنار

آه از آن دم که رفت لابد و ناچار

رو به ره ایروان سوارهٔ قاجار

یار من از من جدا شد آن دم و گشتم

یار به اندوه و رنج و غصهٔ تیمار

کلک مشکین تو هر دم که ز ما یاد کند

ببرد اجر دو صد بنده که آزاد کند

باد آمد و بوی عنبر آورد

بادام شکوفه بر سر آورد

یارب این آتش که در جان من است

سرد کن آن سان که کردی بر خلیل

باده خاک آلودمان مجنون کند

صاف اگر باشد ندانم چون کند