|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به یاد کسی افتاده و دلی پر از اندوه را احساس می‌کند. او در خیال خود به جایی می‌رسد که در آن به خاکساری و تواضع پرداخته و نامش به خوبی معروف شده است. از ضربه‌های دلش متعجب می‌شود که چطور توانسته است به چنین حالتی دست یابد. همچنین، اشاره می‌کند که معشوقش با ناز و لطافت، حالتی سرشار از مستی به او بخشیده است.
هوش مصنوعی: وقتی به یاد او افتادم، احساس غم و اندوهی کردم، در تخیلاتم متوجه شدم که در دنیای واقعی، همچون یک شعر به زمین آمده‌ام.
هوش مصنوعی: من به قدری در تلاش و خاکساری کردم که نام و آوازه‌ام به گوش‌ها رسید، و از دل‌شکستگی‌ها به شگفتی، به مانند نگینی باارزش، جایگاهی ویژه پیدا کردم.
هوش مصنوعی: مشروب کمی که داشتم به خاطر ناز و لطف من در حالت مستی شعف خاصی ایجاد کرده بود و من حالتی سرشار از شگفتی و زیبایی را در چین‌های پیشانی او یافتم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.