گنجور

 
اسیر شهرستانی

تو را که از لب چون پسته قند می‌روید

نمک ز داغ من دردمند می‌روید

ز آب دیده مجنون برای دفع گزند

هنوز در ره لیلی سپند می‌روید

ز بار منت نشو و نما گریزان است

نهال همت عاشق بلند می‌روید

 
sunny dark_mode