|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به تماشای معشوق و احساساتی که در نتیجه آن ایجاد می‌شود اشاره دارد. نگاه عاشقانه‌ای که در چشمان او پنهان است و حالتی شگفت‌انگیز را رقم می‌زند. او به حالتی شبیه به مستی و فنای در عشق اشاره می‌کند و به نوعی از غفلت و بی‌خبری در این عالم عشق سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: هر بار که به چشمم نگاه می‌کنی، احساس می‌کنم که یک راز نهفته وجود دارد. نگاه تو به گونه‌ای است که روح مرا سرشار از عشق و کیف می‌کند.
هوش مصنوعی: من به حالتی می‌رسم که در آنجا، فراموشی و نادیده‌گرفتن مانند فرزند زاده شده است و هیچ چیز نمی‌تواند مرا ببینید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دهان زهدم ار چه خشک خانی است
لسان رَطبَم، آب زندگانی است
کمال سالک اینجا جانفشانی است
پس آنگه دیدن راز نهانی است
شناسد آنکه مرد زندگانی است
که ذوق برگ خائی ذوق جانی است
پس از وی جرمهای آسمانی است
که در وی سورهٔ سبع المثانی است
زمان نوبهار و نوجوانی است
اوان عیش و عهد کامرانی است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.