خونم به جوش آمده تیغ نگاه کو
مو تیر می کشد به تنم صیدگاه کو
دل وصف عیش زخم خدنگت به سینه داشت
هرمو جدا به ناله درآمد که آه کو
نزدیک شد که وحشی آوارگی شوم
تدبیرهای چشم تغافل پناه کو
خورشید عیش از افق مدعا دمید
فرقی دگر میان سفید و سیاه کو
شرمنده داردم ز گنه ترک می اسیر
آن گریه های نیمشب عذرخواه کو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر احساسات عمیق و دردناک شاعر را بیان می‌کند. او از درد و عذابی که به واسطه‌ی عشق و جدایی تجربه کرده است، صحبت می‌کند. نگاه معشوقش مانند تیغی به او آسیب می‌زند و او در جستجوی آرامش و پناهی از درد و رنجش است. در ادامه، به یاد لحظات خوشی می‌افتد که در گذشته داشته و حالا در وضعیت کنونی خود، احساس شرم و پشیمانی از ترک می‌کردن گلوله‌های عشق و خوشی را دارد. این شعر نگاهی عمیق به عشق و رنج‌های ناشی از آن دارد.
هوش مصنوعی: احساسات تندی در درونم بیدار شده و نگاه دیگری مانند تیری به جانم می‌نشیند. جایی که من به دام افتاده‌ام کجاست؟
هوش مصنوعی: دل از زیبایی و لذت عشق تو زخم‌های عمیق و دردناکی برداشت؛ هر مو که جدا شد، با ناله‌ای بلند گفت: آه کجا و چه خبر است!
هوش مصنوعی: نزدیک است که من به حالت وحشت و آوارگی دچار شوم، پس به من بگو که چه تدبیری برای پنهان کردن نگاه‌هام دارم.
هوش مصنوعی: خورشید شادی از سمت افق طلوع کرد، و این باعث شد که دیگر تفاوتی میان روشنایی و تاریکی وجود نداشته باشد.
هوش مصنوعی: من از گناهم شرمنده‌ام و به خاطر عشق و دل‌تنگی‌ام، در دل شب گریه می‌کنم و از کسی که از من دور است، طلب عذر و بخشش دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شرع از نظام ماند شریعت پناه کو
خورشید شرع پرورش عرش اشتباه کو
گیرم فلک مقابل او خیمه می‌زند
آن حشمت و بزرگی و آن دستگاه کو
خورشید اگر به مسند دوران بود عزیز
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.