نسخه دارد لعلش از چشم حیاپرداز خویش
بسکه حرف آهسته گوید نشنود آواز خویش
دام هستی گر نه سرمش گرفتاری شود
نامه ای را می توان کردن پر پرواز خویش
شمع بالین را غبارم دامن غیرت زند
بعد مردن هم نخواهد عشق روشن راز خویش
شمع و گل ارزانی پروانه و بلبل اسیر
ما و استغنای صیاد شکار انداز خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به بیان عشق و جدایی می‌پردازند. شاعر از احساسات عمیق و درونی سخن می‌گوید و به زیبایی‌های عشق اشاره می‌کند. به نظر می‌رسد که عشق او همچنان زنده است، حتی در شرایط سخت و جدایی، و سعی دارد با وجود مشکلات، به زیبایی آن ارتباط ادامه دهد. همچنین به دام‌ها و سختی‌های عشق اشاره می‌کند و اینکه گاهی انسان درگیر مسائل و گرفتاری‌های زندگی می‌شود. در نهایت، شاعر به غم و حسرت عشق اشاره دارد که حتی بعد از مرگ نیز از بین نخواهد رفت.
هوش مصنوعی: لعل (سنگ قیمتی) او به خاطر حیا و خجالتی که از خودش دارد، نسخه‌ای دارد. او آنقدر نرم و آرام صحبت می‌کند که صدای خود را نمی‌شنود.
هوش مصنوعی: اگر در تنگنای زندگی گرفتار شوی، می‌توانی با نوشتن یک نامه، پرواز آزادی خود را تجربه کنی و از آن شرایط رهایی یابی.
هوش مصنوعی: شمع کنار تخت من غبار می‌گیرد و غیرتم را تحت فشار قرار می‌دهد. بعد از مرگم هم، عشق نمی‌تواند رازهای خود را روشن کند.
هوش مصنوعی: شمع و گل برای پروانه و بلبل بی‌قیمت است، ما گرفتار و در بند عشق هستیم و صیاد خود را بی‌نیاز از شکار می‌داند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شکر کز انجام خوب و خوبتر ز آغاز خویش
سازگاری یافتم از طالع ناساز خویش
ذره بودم آفتابم همنشین خویش کرد
صعوه بودم شاهبازم کرد هم پرواز خویش
بی زبانی را زبان دانی نمود از روی لطف
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.