نگهبان چراغ راز دل خاموش می باید
امانتدار نقد دوستی بیهوش می باید
حجاب ره زگرد کاروان برخاست مقصد را
توان از یک نگه تا کعبه رفتن هوش می باید
ز فیض بی نیازی مزرع ما دامن ابر است
قناعت مشربان را قطره دریا جوش می باید
چو خورشید از بهار جلوه آیین بسته عالم را
چراغان نگاه نرگس جادوش می باید
بهار دل میسر شد اسیر از فیض رخسارش
گلستان نگاه از خط عنبر پوش می باید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عمق رازها و ارزش‌های دوستی و قناعت اشاره دارد. نگهبان چراغ دل باید رازدار باشد و در دوستی، وفاداری و بی‌خود بودن نمایان شود. همچنین، اشاره شده که برای رسیدن به مقصود و معانی بلند، نیاز به بصیرت و هوش است. به بیان زیبایی‌های طبیعت و زندگی، مانند آفتاب و گل، تأکید می‌کند و نشان می‌دهد که با وجود چالش‌ها، زیبایی و فیض در زندگی وجود دارد. در نهایت، شاعری از زندگی و دل‌بستگی به زیبایی‌های طبیعی سخن می‌گوید و بر اهمیت نگاه مثبت و عمیق تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: کسی که مراقب چراغ دل است باید در سکوت به رازهای آن توجه کند و همچنین باید حافظ دوستی باشد، حتی اگر در حالت بیهوشی یا ناآگاهی باشد.
هوش مصنوعی: حجاب و موانع از مسیر کاروان کنار رفت و با یک نگاه می‌توان به کعبه رسید. برای این کار نیاز به هوش و توجه ویژه‌ای است.
هوش مصنوعی: از نعمت بی‌نیازی، زمین ما وابسته به بارش ابر است. نیازمندانی که قناعت را در خود داشته باشند، باید از دریای وجود، حتی یک قطره را نیز بگیرند.
هوش مصنوعی: وقتی خورشید در بهار می‌تابد و جهانی پر از زیبایی را به روشنایی می‌آورد، باید به مانند چشمان جذاب و جادویی نرگس به تماشای آن نشست.
هوش مصنوعی: بهار دل به دلیل زیبایی و فیض چهره‌اش حاصل شده است، و باید بر روی خطی که بوی عطر عنبر می‌دهد، نگاه کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.