گر شبی یاد تو دور از جان غمگینم شود
خواب سنگین همچو شمع کشته بالینم شود
همچو آب از جوهر تیغت روان سازم سبق
تا زبانت آشنای حرف تحسینم شود
از دم تیغ تو احیای شهادت کرده ام
آسمان گو بعد از این شرمنده کینم شود
کی به ساحل چون حباب از بحر گردانم عنان
موج طوفان گر به جای خانه زینم شود
گر نسازم تازه ایمان را به یاد او اسیر
عشق خصم بت‌پرستی‌های دیرینم شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره احساس عمیق عشق و دلتنگی است. شاعر در لحظاتی از غم و یاد معشوق صحبت می‌کند و از تأثیرات عمیق این عشق بر روح و جانش می‌گوید. او می‌گوید که یاد معشوق می‌تواند آنقدر قوی باشد که خواب را از چشمش برباید و او را به حالت غمگینی فرو ببرد. همچنین، به قدرت عشق و تأثیر آن بر ایمان و حقیقت اشاره می‌کند و از نیاز به تازگی ایمان در برابر کهنه‌پرستی‌ها سخن می‌گوید. در کل، این شعر به تأمل در عشق، غم و جستجوی حقیقت می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر شبی یاد تو باعث ناراحتی‌ام شود، خواب سنگینی بر من مستولی می‌شود و مانند شمعی که در کنارم خاموش شده، دراز می‌کشم.
هوش مصنوعی: می‌خواهم همانند آبی که از لبه تیغ حرکت می‌کند، تو را به سمت زبانی راهنمایی کنم که با حرف‌های تحسین‌آمیز من آشنا شوی.
هوش مصنوعی: من با شمشیر تو دوباره جان گرفتم و از این به بعد آسمان باید شرم کند که این وضعیت را به وجود آورده است.
هوش مصنوعی: وقتی که مانند حباب از دریا به ساحل بیایم، من می‌توانم کنترل این امواج طوفانی را به دست بگیرم و جایگاهی برای خودم بسازم.
هوش مصنوعی: اگر نتوانم ایمان تازه‌ای بسازم که یاد او را در دل داشته باشم، گرفتار عشق و محبت دشمنانی می‌شود که من را به بت‌پرستی‌های قدیمی‌ام بازمی‌گردانند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.