از دلم روزی که طرح روزگار انداختند
گل ز اشکم در گریبان بهار انداختند
صیدگاه از قطره خون صد گل منت بچید
بسکه این ترکان ز استغنا شکار انداختند
بیخودم کردند از این بیهوش داروی حیات
غافلم در جرگه لیل و نهار انداختند
این خدا ترسان که دامن می کشند از بوی گل
خار در پیراهن عاشق چکار انداختند
نشئه هستی به غیر از دردسر سودی نداشت
ساغری دادند و ما را در خمار انداختند
از هجوم صید جای جنبش مژگان نماند
این سیه چشمان چه تیری بر شکار انداختند
تا برد پروانه را مستانه خواب سوختن
در حریم شعله فرش زرنگار انداختند
کم نگاهان از فریب وعده وصل اسیر
هستی ما را ز چشم روزگار انداختند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان درد و رنج شاعر از محبت و عشق می‌پردازد. شاعر احساس می‌کند که زندگی با درد و عذاب همراه است و عشق او را به داغ دل و بی‌حالی کشانده است. او خود را در دام عشق و فریب وعده‌های توخالی احساس می‌کند و در پی آن به بی‌خبری و افسردگی دچار شده است. شاعر به زیبایی و جذابیت عشق اشاره می‌کند، اما در عین حال از عواقب تلخ آن نیز سخن می‌گوید. به طور کلی، این شعر دربردارندهٔ احساساتی عمیق از ناپایداری عشق و دشواری‌های آن است.
هوش مصنوعی: از زمانی که تقدیر شکل گرفت، گلی از اشک‌های من در دل بهار رویید.
هوش مصنوعی: در اینجا فردی به زیبایی و لطافت گل‌ها اشاره دارد و می‌گوید که از قطره خون آنها به اندازه‌ای بهره‌برداری کرده که شکارچیان با وجود بی‌نیازی‌شان، همچنان به شکار می‌پردازند. به عبارت دیگر، این ترکان با وجود اینکه به چیزهای دیگری نیاز ندارند، همچنان سرگرم گرفتن زیبایی‌ها و لذت‌ها هستند.
هوش مصنوعی: مرا به خاطر دارویی که به من داده‌اند، از خودم بی‌خبر کرده‌اند و نمی‌دانم که زندگی‌ام زیر نظر شب و روز در حال سپری شدن است.
هوش مصنوعی: این خداوندی که برخی از او وحشت دارند، چه دردی را به عاشقانی زده که از بوی گل و خار به ستوه آمده‌اند.
هوش مصنوعی: حالت زندگی فقط با مشکلات و دردسرها همراه بود و هیچ فایده‌ای نداشت. به ما نوشیدنی‌ای دادند که ما را در حال مستی و غفلت قرار داد.
هوش مصنوعی: ناگهان تیرگی چشمان زیبای او به قدری قوی بود که دیگر جایی برای تحرک مژه‌ها باقی نماند. آنها چگونه این تیر را بر هدف خود رها کردند!
هوش مصنوعی: پروانه را در حالت مستی به خواب بردند و در حریم آتش، فرش زیبایی از زرنگار برپا کردند.
هوش مصنوعی: نگاه کم‌عمق‌ها به فریب وعده‌ی وصال، ما را به دام بی‌خبری از واقعیت‌ها انداخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.