اگر ستم کند امید احترامی هست
جواب اگر دهد اندیشه سلامی هست
ز خاک رهگذرت صیدگاه می جوشد
به هر طرف که سمند تو رفته دامی هست
خلل پذیر نگردد بنای ناز و نیاز
جفای یار و وفای مرا دوامی هست
نظاره محرم راز نهان عاشق نیست
اگر خیال لبش می برد پیامی هست
اسیر عشقم و صیاد وحشی سخنم
به یاد چشم توام الفت تمامی هست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر به موضوع عشق و رابطه‌ای که بین عاشق و معشوق وجود دارد، اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که اگر کسی به او ستم کند، همچنان امید به احترامی وجود دارد و اگر جوابی دهد، نشان‌دهنده اندیشه‌ای مثبت است. شاعر اعتراف می‌کند که عشق او مانند دام است و هر کجا که معشوق برود، نشانه‌هایی از عشق وجود دارد. او تأکید می‌کند که محبت و بی‌وفایی‌اش دوام دارد و رازهای عشقش پنهان است. در نهایت، شاعر خود را اسیر عشق می‌داند و به یاد چشمان معشوقش، تمام وجودش را به آن عشق وابسته می‌بیند.
هوش مصنوعی: اگر کسی به تو ظلم کند، امیدی هست که تو را محترم بشمارد. و اگر او پاسخی بدهد، نشان دهنده این است که به فکر سلامتی و آرامش توست.
هوش مصنوعی: از خاک مسیر تو، شکارگاه‌هایی در هر سو پدیدار می‌شود؛ چرا که هر جا که اسب تو رفته، دام‌هایی وجود دارد.
هوش مصنوعی: بنای عشق و محبت تحت تأثیر بی‌وفایی beloved قرار نمی‌گیرد و وفای من همیشه پایدار خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر تو رازی را که در دل عاشق نهفته است، نبیند، نشانه‌ای از عشق در خیال او وجود دارد.
هوش مصنوعی: من در عشق تو گرفتارم و کلامم مانند یک شکارچی وحشی به یاد چشم‌های توست. این پیوندی عمیق و همیشگی را می‌سازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.