|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر هنوز در دل خود غم عمیقی دارد و به یاد میخانه‌ها و خالی بودن شیشه‌ها می‌افتد. او به سختی با این غم کنار آمده و دیگر نمی‌تواند وجود محبت یا دردسر را تشخیص دهد. زیبایی چشمان محبوبش او را جذب کرده و در مقابلش تسلیم است. همچنین، قلب او هرگز از دوستی خالی نخواهد شد، تا زمانی که در این میخانه، چیزی در ته شیشه باقی بماند.
هوش مصنوعی: من هنوز در درونم غمی دارم که ریشه‌اش به میخانه‌ها و یادهای آنجا برمی‌گردد. همچنان اثراتی از آن لحظات در قلبم وجود دارد.
هوش مصنوعی: چنان به شرایط دشوار و سختی عادت کرده‌ام که دیگر توانایی تشخیص کسی را ندارم که دلش برایم بسوزد یا بخواهد مرا آسیب برساند.
هوش مصنوعی: چشمان تو به قدری جذاب و فریبنده است که انسان را وادار به اطاعت می‌کند.
هوش مصنوعی: دل ما هیچ‌گاه بدون دوست در این میخانه خالی نخواهد بود، تا زمانی که حتی قطره‌ای از شراب در شیشه باقی مانده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.