|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن شاعر از خواب و خیال نگه محبوب سخن میگوید. او با اشاره به زیباییهای معشوق، احساسات درونی خود را بیان کرده و از درد و غم پنهانی که در دل دارد، پرده برداشته است. همچنین به شور و بیتابی ناشی از عشق اشاره میکند و ابراز میکند که این احساسات در سفری آرام نهفته است، تا کسی از حال او باخبر نشود.
هوش مصنوعی: تو به من نگو که با نگاهت میتوانی خواب مرا بگیری؛ جلوهی وصالت برای من همانند نور ماه است.
هوش مصنوعی: فلک با نیروی خود خواب مرا مانند جادوهایی در سحرگاه به تسخیر درآورده و به این ترتیب، قلب من را به درد آورده است.
هوش مصنوعی: دل من پر از غم پنهانی است که به دلیل آن اشکهایم سرازیر شدهاند، حتی خودم هم از این موضوع بیخبرم.
هوش مصنوعی: ما در حالی که در سفر هستیم، درونمان پر از هیجان و بیتابی است. اما میخواهیم کسی از عشق تو و حال بیقرار ما باخبر نشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دوش آمد رخ زیبای تو در خواب مرا
سیل از دیده روان گشت و ببرد آب مرا
تنم از ضعف چنان شد که نمییافت دگر
عقل هر چند که میجست به مهتاب مرا
در سر زلف تو بستم دل و میدانستم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.