گردش چشم او ایاغ دل است
نگه شوخ او دماغ دل است
پر شبی روز کرده ام در باغ
لاله پروانه چراغ دل است
راه عقل و جنون نمی دانم
هر کجا می روم سراغ دل است
می نماید ز شیشه جای شراب
تا به گردون به خون داغ دل است
حال عالم اگر پریشان است
از پریشانی دماغ دل است
بشناس ای اسیر قدر جنون
ساغر روز و شب چراغ دل است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات و افکار عاطفی شاعر می‌پردازد. او با اشاره به زیبایی و جذابیت چشمان معشوق، از آنها به عنوان نمایانگر دل و احساساتش یاد می‌کند. شاعر احساساتش را از طریق تصاویری مانند باغ و پروانه توصیف می‌کند و بیان می‌کند که نمی‌داند راه عقل چیست و هر جا که می‌رود، در پی دلش است. همچنین، از پریشانی روح و حال دنیا سخن می‌گوید و به نوعی این حال را ناشی از آشفتگی دل می‌داند. در نهایت، به این نتیجه می‌رسد که عشق و دیوانگی در زندگی‌اش چراغ راهنمای اوست.
هوش مصنوعی: چشم او مانند چراغ دل است و نگاه شیطنت‌آمیز او، به مانند سبب خوشحالی و سرزندگی دل می‌باشد.
هوش مصنوعی: در دل شب، با روشنی چراغی که نشان‌دهنده عشق و شادی‌ام است، روز تازه‌ای را در باغی پر از لاله‌ها تجربه می‌کنم.
هوش مصنوعی: من نمی‌دانم که راه عقل و جنون به کجا می‌انجامد؛ هر کجا که می‌روم، تنها دل را دنبال می‌کنم.
هوش مصنوعی: از شیشه، تصویر نوشیدنی نشان می‌دهد، اما در واقع دل پر از درد و خون است که به آسمان می‌رسد.
هوش مصنوعی: اگر حال و اوضاع جهان آشفته و نگران‌کننده است، دلیلش آشفتگی و بی‌قراری ذهن و احساسات دل است.
هوش مصنوعی: بشناس ای انسان گرفتار، قدر دیوانگی و مستی را، چرا که پرتو روشنایی دل در روز و شب، همان ساغر (جام) است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سیم کان روغن چراغ دل است
زر که آب روان باغ دل است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.