می تواند جوش زد تا آسمان آخر دل است
می تواند داشت تیری در کمان آخر دل است
می تواند آسمان را چون پر پروانه سوخت
می تواند زد زمین را بر زمان آخر دل است
بسته بر بازو جگر پرداز تعویذی چو عشق
همچو نامردان نمی ترسد ز جان آخر دل است
رستمی کرد است عمری با سپاه درد و داغ
می زند خود را به قلبی ناگهان آخر دل است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف احساسات و حالت‌های انسانی می‌پردازد که می‌تواند در دل هر فردی وجود داشته باشد. او به قدرت عشق و شجاعت در مواجهه با سختی‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید که انسان‌ها می‌توانند حتی در شرایط دشوار و در مواجهه با درد و رنج، مقاومت کنند و به دنبال اهداف خود بروند. این اشعار نشان‌دهنده احساسی عمیق و پرشور است که می‌تواند در دل هر انسانی وجود داشته باشد.
هوش مصنوعی: انسان می‌تواند تا بالاترین حد احساسات و آرزوهایش برود، چرا که در عمق دلش هنوز امید و نیرو برای تلاش دارد.
هوش مصنوعی: می‌تواند آسمان را مانند پر پروانه بسوزاند و می‌تواند زمین را بر تراز زمان به لرزه درآورد، اما در نهایت، دل است که نقش اساسی را بازی می‌کند.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی به جرات و شجاعت اشاره دارد. سخن از فردی است که با عشق و احساسات عمیقش، هیچ ترسی از مشکلات یا سختی‌ها ندارد. او خود را به یک تعویذ یا محافظت از عشق خود تشبیه می‌کند، که حتی در برابر خطرات و چالش‌ها نیز استوار و مقاوم است. این افراد به خاطر عشق خود، بی‌پروا و بی‌ملاحظه به سمت خواسته‌هایشان پیش می‌روند. در واقع، این بیانگر عزم و اراده‌ای است که نمی‌گذارد انسان به خاطر ترس از پایان یا سختی‌ها، از مسیر عشقش دل بکَنَد.
هوش مصنوعی: رستم در طول زندگی‌اش با مشکلات و دردهای زیادی مواجه شده و به دلش برمی‌خورد. ناگهان این احساسات عمیق و سنگین بر قلبش فشار می‌آورند و او را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.