باز دریافتن دوست مرا چون خورشید
روشن است آینه دل بدم صبح امید
تو سر از سایه خدمت مکش و بر اغیار
در فرو بند که در روز شب افتد خورشید
دل آزاد باسباب و علایق مسپار
تخت هوشنگ بضحاک مده چون جمشید
همت اندر طلب غیر پراگنده مدار
بهر زاغ سیه از دست مده باز سپید
لوح عشاق ز اغیار کجا گیرد نقش
قلم اعلی محتاج نباشد بمدید
در غم عشق گریزان دل خود را کآن هست
ظل طوبی و هوای دگران سایه بید
گر ره عشق روی زود بمقصود رسی
می از آن جام خوری مست بمانی جاوید
انتظاری برود، لیک نیاید هرگز
کس از آن مایده محروم و از آن در نومید
چنگ لطفش بنوازش چو درآید یابد
زخمه از خنجر بهرام رباب ناهید
سیف فرغانی بسیار سخن گفت و نبود
آن احادیث چو اخبار تو عالی اسنید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان جستجوی دوست و امید به دیدار او می‌پردازد. او دوست را مانند خورشیدی می‌داند که دل را روشن می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که باید از وابستگی‌ها و علائق دوری کرد. حضور در کنار دیگران (اغیار) را به عنوان مانعی بر سر راه رسیدن به دوست می‌شناسد و می‌گوید که عشق واقعی نیاز به توجه خاص و ممارست دارد. شاعر به اهمیت استقلال در عشق و بی‌نیازی از تأثیر دیگران اشاره می‌کند و از غم عشق و امید به وصال صحبت می‌کند. در نهایت، او به کیفیت گفتار و یادآوری‌های خود اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که عشق واقعی وابسته به محبتی عمیق و درونی است.
هوش مصنوعی: باز یافتن دوست برای من مانند روشنایی خورشید است و امیدی در دل دارم که همچون آینه‌ای روشن است.
هوش مصنوعی: به خودت اجازه نده که از زیر سایه خدمت بیرون بیایی و دیگران را در مشکلات قرار بدهی، چون ممکن است در زمان خاصی، وضعیت تغییر کند و مشکلاتی پیش بیاید.
هوش مصنوعی: دل را از وابستگی‌ها و تعلقات رهایی بخش، زیرا زندگی را نه با قدرت و ثروت پادشاهان قدیم بلکه با آزادگی و معنویت درست کن.
هوش مصنوعی: در تلاش برای دستیابی به اهداف خود، هرگز نه امید و نه تلاش‌ات را به دلیل چیزهایی بی‌ارزش، که شبیه به زاغ سیاه هستند، از دست نده. باید به سوی آرزوها و اهداف مثبت و روشن حرکت کنی، مانند پرنده‌ای سفید.
هوش مصنوعی: محبت و عشق واقعی از هرگونه تأثیر خارجی و بی‌وفایی‌های دیگران دور است. این عشق نیازی به تأیید یا تصدیق ندارد و خود به خود و بدون زحمت نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: در دل خود از غم عشق فرار کن که این دل مانند سایه‌ای در زیر درخت طوبی است و تحت تأثیر هوای دیگران قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر در مسیر عشق قرار بگیری، به سرعت به هدف خواهی رسید. نوشیدنی از آن جام بگیر و به حالت مستی باقی بمان تا ابد.
هوش مصنوعی: انتظار می‌رود که کسی بیاید، اما هرگز کسی نمی‌آید و هیچ‌کس از آن نعمت بزرگ محروم و از آن در ناامید نمی‌شود.
هوش مصنوعی: اگر نوازش‌های محبت‌آمیز او را احساس کنی، در آن صورت زخمی که از خنجر بهرام برمی‌داری، به مانند صدای زیبای ربابِ ناهید خواهد بود.
هوش مصنوعی: سیف فرغانی بسیار صحبت کرد، اما سخنانش به پای اخبار تو نمی‌رسد که بسیار باارزش و معتبرند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این منم کز تو مرا حال بدین جای رسید
این تویی کز تو مرا روز چنین باید دید
من همانم که به من داشتی از گیتی چشم
چه فتاده ست که در من نتوانی نگرید
من همانم که مرا روی همی اشک شخود
[...]
ای شرابی به خمستان رو و بردار کلید
در او باز کن و رو به آن خم نبید
از سر و روی وی اندر فکن آن تاج تلید
تا ازو پیدا آید مه و خورشید پدید
دل مسکین مرا کژدم دوری بگزید
تا برفت آن صنم دلبر و دوری بگزید
طرب از من بگریزاند و خود از من بگریخت
طرب از من برمایند و خود از من برمید
گر نیابمش بسا درد که من خواهم یافت
[...]
داستان پسر هند مگر نشنیدی
که از او بر سر اولاد پیمبر چه رسید
پدر او لب و دندان پیمبر بشکست
مادر او جگر عم پیمبر بمکید
خود به ناحق حق داماد پیمبر بگرفت
[...]
ای امیر امرای سخن و شاه سخا
به سخن مثل عطارد به سخا چون خورشید
توئی استاد سخن هم توئی استاد سخا
حاتم طائی شاگرد تو زیبد جاوید
میر میران توئی و ما همه رسمی توایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.