داور دنیا، معز الدین حق، سلطان اویس
آفتاب عدل پرور سایه پروردگار
آن شهنشاهی که رای او اگر خواهد، دهد
چون اقالیم زمین اقلیم گردون را قرار
بنامیزد چو آفریدون و هوشنگ
ز سر تا پا همه هوشست و فرهنگ
طراز طرز شاهی می‌طرازد
سر دیهیم و افسر می‌فرازد
ز مار رمح او پیچان دلیران
ز مور تیغ او دلخسته شیران
هلال فتح نعل ادهم اوست
شب و روز سعادت پرچم اوست
ز یاجوج ستم گشته است آزاد
که تیغش در میان سدیست پولاد
ظفر در آب تیغش غوطه خورده
سر بدخواه آب تیغ برده
به جای زر ز آهن دارد افسر
ز پولادش بود خفتان چو گوهر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر درباره‌ی داور و حاکم بزرگ معزالدین حق سلطان اویس صحبت می‌کند. او را به عنوان آفتاب عدل و سایه‌ی پروردگار توصیف می‌کند. قدرت و تدبیر او به قدری است که می‌تواند زمین را به دور خود بچرخاند و نظام را برقرار کند. او به خاطر هوش و فرهنگش همچون شخصیت‌های بزرگ تاریخ ایران چون آفریدون و هوشنگ یاد می‌شود. تاج و لباس او نماد بزرگی و شایستگی‌اش است و قدرتش به حدی است که دشمنانش از او می‌ترسند. تیغش در برابر ستمگران همچون دیواری آهنین عمل می‌کند و او همواره پیروز است. شاعر در نهایت به شجاعت و توانایی‌های بالای این حاکم اشاره می‌کند و او را به‌عنوان نماد فتح و سعادت معرفی می‌سازد.
هوش مصنوعی: در این جهان، داور اصلی و حق‌جو، سلطان اویس، همچون خورشید عدالت را پرورش می‌دهد و سایه پروردگار را بر فراز خود دارد.
هوش مصنوعی: آن پادشاهی که اگر بخواهد، می‌تواند آسمان را همانند سرزمین‌ها و نواحی مختلف روی زمین سامان دهد و نظم و ترتیبی به آن ببخشد.
هوش مصنوعی: وقتی که آفریدون و هوشنگ نام برده می‌شوند، تمام وجودشان پر از هوش و فرهنگ است.
هوش مصنوعی: شکل و زیبایی سلطنت بر روی سرم می‌درخشد و تاج و افسرم را زینت می‌دهد.
هوش مصنوعی: تیغ او مانند مار در حال حرکت و پیچش است و دلیران را به خود مشغول می‌کند، در حالی که شمشیرش مانند مور باعث خستگی شیران می‌شود.
هوش مصنوعی: هلالی که نشانه پیروزی است، نماد خوشبختی و شادی در روز و شب به شمار می‌رود و پرچم آن نشان‌دهنده خوشبختی است.
هوش مصنوعی: از یاجوج ستم، آزادی به خطر افتاده است، چرا که شمشیر او در میانه دیواری از فولاد قرار دارد.
هوش مصنوعی: پیروزی در آب، تیغش در آن غوطه‌ور شده و دشمنی که به او صدمه می‌زند، دستش را به تیغ آب زده است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که به جای استفاده از طلا، تاج و زیوری از آهن دارد و همچنین لباسش از فولاد ساخته شده است که مانند جواهر می‌درخشد. این نشان دهنده قدرت و استواری است، حتی اگر از مواد با ارزش کمتری ساخته شده باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نافه دارد زیر اندر گشاده بی شمار
لاله دارد زیر نافه در شکسته صد هزار
خانمان از رنگ و بوی او همیشه چون بهشت
روزگار از تار و پود او شکفته چون بهار
چشم زی رویش نگه کرد اندرو لاله شکفت
[...]
هر سپاهی را که چون محمود باشد شهریار
یمن باشد بر یمین ویسر باشد بریسار
تیغشان باشد چو آتش روز و شب بد خواه سوز
اسبشان باشد چوکشتی سال و مه دریا گذار
از عجایب خیمه شان با شد چو دریا وقت موج
[...]
ای خداوندان مال العتبار الاعتبار
ای خداوندان قال الاعتذار الاعتذار
پیش ازاین کاین جان عذرآورفروماند ز نطق
پیش از آن کین چشم عبرت بین فرو ماند زکار
توبه پیش آرید و نادم از گُنه کاری خویش
[...]
بار دیگر بر ستاک گلبن بی برگ و بار
افسر زرین بر آرد ابر مروارید بار
گاه مینا زینت آرد زو نگار بوستان
گاه مرجان زیور آرد زو عروس مرغزار
غنچه سازد باغ را پر گلبن از مینا و زر
[...]
ابر آذاری برآمد از کران کوهسار
باد فروردین بجنبید از میان مرغزار
این یکی گل برد سوی کوهسار از مرغزار
وان گلاب آورد سوی مرغزار از کوهسار
خاک پنداری به ماه و مشتری آبستنست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.