ای جوانبختی که در ایام عدلت باد صبح
دختران غنچه را تعلیم مستوری دهد
گر صبای روضه خلقت وزد در بادیه
بعد از آن خار مغیلانش گل سوری دهد
در طبیعت گر نهد از لفظ عذبت خاصیت
نیش زهر افشان عقرب نوش زنبوری دهد
صاحبا یک سال و شش ماه است تا هر دم لبم
زحمت خاک جناب جاه دستوری دهد
قرب این حضرت چو روی کرد ایزد بنده را
خود مباد آن روز کز صدر درت دوری دهد
لیکنم چون شوق دیدار پدر هر ساعتی
بیم آن باشد که جان را جام مهجوری دهد
چشم آن دارم که دستور جهان من بنده را
بهر دیدار پدر یک ماه دستوری دهد
شمع بختت باد روشن تا جهان هر صبحدم
شب نشینان فلک را شمع کافوری دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تحسین بخت و تقدیر جوانی می‌پردازد که در فضای عدالت و رویش گل‌ها قرار دارد. شاعر به زیبایی‌های طبیعت اشاره می‌کند و از نیکی‌های خداوند سخن می‌گوید. او همچنین از دلتنگی و شوق دیدار پدر سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که فرصتی برای دیدن او پیدا کند. در نهایت، شاعر برای جوانان آرزوی روشنایی و خوشبختی می‌کند تا از روشنی بخت بهره‌مند شوند.
هوش مصنوعی: ای جوانبختی که در روزگاران خوشی، صبح‌ها به دختران غنچه می‌آموزی چگونه خود را بپوشانند و از چشم‌ها دور بمانند.
هوش مصنوعی: اگر نسیمی از بهشت به دشت و صحرا برسد، ممکن است بعد از آن، خارهای تند و زبر هم گل زیبای سرخ را به ارمغان آورند.
هوش مصنوعی: در طبیعت، اگر حرفی از فضیلت تو بزنند، اثر آن به خوبی دیده می‌شود؛ مانند اینکه گزش عقرب زهرآگین است اما نیش زنبور می‌تواند شهد شیرین به ارمغان آورد.
هوش مصنوعی: دوست عزیز، مدتی است که هر لحظه با صدای لحن خواسته‌ها و دستورات تو درگیرمی‌شوم و این برایم سخت و دشوار شده است.
هوش مصنوعی: وقتی خداوند به بنده‌اش نزدیک می‌شود، بسیار ناگوار است که آن روزی فرا برسد که او را از مقام و جایگاهش دور کند.
هوش مصنوعی: چنان احساس شوق به دیدار پدر دارم که هر لحظه نگرانم ممکن است دل از دلتنگی جانم را فرسی کند.
هوش مصنوعی: چشمم به آن است که خدای جهان به من، که بنده‌اش هستم، اجازه دیدن پدرم را بدهد.
هوش مصنوعی: امیدوارم خوشبختی‌ات همیشه درخشان باشد تا هر روز صبح، تاریکی شب را برای ستاره‌های آسمان روشن کند و مانند شمعی با عطر خوش، دل‌ها را نورانی سازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرکه را دهر از عمادالدین بدل دوری دهد
جانش را جاوید پیش دیو مزدوری دهد
خار و خارا دوستانش را گل سوری دهد
دشمنانش را فلک شب‌های دیجوری دهد
سائلان را دیبه زربفت شاپوری دهد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.