|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به موضوع قرض و بدهی اشاره می‌کند. او بیان می‌کند که خرجش بیشتر از درآمدش است و مجبور است قرض بگیرد. همچنین به این نکته اشاره دارد که این قرض باید به نوعی از لطف و کمک دیگران برگردانده شود. شاعر در پایان می‌پرسد اگر کمک نکند، او از کجا می‌تواند این قرض را پرداخت کند. این احساس نیاز و وابستگی به کمک دیگران را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که با توجه به کمبود درآمد و هزینه‌ها، فرد مجبور به قرض گرفتن شده است و امیدوار است که بتواند این قرض را در آینده بازپرداخت کند. در واقع، این شخص در شرایطی قرار دارد که باید هزینه‌های خود را مدیریت کند و به آینده امیدوار باشد.
هوش مصنوعی: من جز تو کسی را ندارم و هیچ راه دیگری پیش رویم نیست. باید از لطف و عطای شما قرض بگیرم تا بتوانم از آنچه به من داده‌اید بهره‌مند شوم.
هوش مصنوعی: جزئیاتی که از من برای قرض می‌خواهند، اگر از تو سلمان چیزی نگیرد، پس او چه چیزی از کجا به من برمی‌گرداند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.