ای خیام دولتت برکنده دور آسمان
چون خیامت بارگاه آسمان برکنده باد
جز که چشم حاسدان از باغ شاهی برنکند
سر و قدت را که چشم حاسدان برکنده باد
گر گشاید باز مرز نگوش و نرگس چشم و گوش
بی تو چشم و گوششان در بوستان بر کنده باد
بعد ازین سنگین دلی گر دل نهد بر تاج و تخت
چون زر و یاقوت و لعلش خان و مان بر کنده باد
عین آب ار وا شود بعد از تو بر صحرا و کوه
چشم‌های روشن آب روان برکنده باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر خیام، شاعر به تعالی و مقام والای خود اشاره می‌کند و آرزو دارد که بزرگ و قد بلند شود، فارغ از حسادت و کینه‌ورزی دیگران. او می‌گوید که اگر روزی چشمان حاسدان از زیبایی‌های زندگی و باغ‌های پادشاهی دور شود، دل‌های سنگین و بدخلق آنها نیز باید از تاج و تخت و ثروت جدا گردد. شاعر همچنین به زیبایی آب و روشنایی آن اشاره می‌کند و آرزو دارد که در غیبتش، چشمان زیبا و روشن آب‌های روان از وجود او بی‌نصیب بمانند. در کل، شعر به موضوعاتی چون حسادت، زیبایی و عظمت می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ای خیام، قدرت و عزت تو همواره در اوج باشد، همان‌طور که آسمان بر فراز ماست، امیدوارم که جاودان بماند و برکت خود را بر تو نازل کند.
هوش مصنوعی: چشم حسودان از زیبایی و سر و قامت تو نمی‌تواند دور شود و همیشه در پی عیب‌جویی از تو هستند. امیدوارم که این نگاه بد از تو دور باشد و تو همچنان در کمال خود بمانی.
هوش مصنوعی: اگر بار دیگر مرزهای نرگس و نگاه تو گشوده شود، چشم و گوش آنها بدون تو در بوستان، مانند گیاهی که ریشه‌اش کنده شده، بی‌فایده خواهند بود.
هوش مصنوعی: بعد از این، اگر کسی سختی قلب را کنار بگذارد و دلش را بر روی تاج و تخت قرار دهد، مانند طلا و یاقوت و لعل، خانه و زندگی‌اش به خوبی و خوشی برپا خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر بعد از تو آب مانند عین به بیابان و کوه جاری شود، چشمان روشن آب روان باید از هم گسسته شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.