سرو چون سایه ز پی آمده رفتار ترا
نرگس زن شده گل، گوشه ی دستار ترا
پای مجنون تو در سلسله کی بند شود
طوق و زنجیر رکاب است طلبکار ترا
عهد کردم که گر این بار به کوی تو رسم
سرمه ی دیده کنم سایه ی دیوار ترا
ای برهمن، شود از صدق تو گر شیخ آگاه
تار تسبیح کند رشته ی زنار ترا
قیمت خاک ز جنس تو بود بیش سلیم
خاک بادا به سر این رونق بازار ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشق و زیبایی میپردازد. شاعر از سایهی محبوب سخن میگوید که مانند درخت سرو به دنبال او آمده است و از نرگسهای موجود در دستار او یاد میکند. شاعر همچنین به حال مجنون اشاره میکند که نمیتواند از عشق خود فرار کند و به زنجیر عشق اسیر شده است. او عهد میکند اگر به کوی معشوق برود، سرمهی چشمانش را به یاد دیوارهای برافراشته کند. اشارهای نیز به واقعیتهای کهن دارد و میگوید که اگر حقیقت عشق شیخ را آگاه کند، تسبیح او به تار زناشویی متصل خواهد شد. در نهایت، شاعر قیمت خاکی را که در آن عشق او وجود دارد، ارج مینهد و میگوید که خاک به خاطر این عشق گرانبهاست.
هوش مصنوعی: سرو مانند سایه به دنبالت آمده است و نرگس که نماد زیبایی است، به خاطر تو به زینت گل تبدیل شده و در گوشهی دستارت خود را نشان داده است.
هوش مصنوعی: پاهای مجنون (عشق) تو هیچ گاه به زنجیر و طوقی بند نخواهد شد، زیرا تو خود طلبکار و خواهان آنهایی هستی که در این مسیر هستند.
هوش مصنوعی: عهد کردم که اگر این بار به خیابانت بیایم، اشکهایم را به عنوان سرمه برچشمم بکشم و سایهی دیوار تو را تماشا کنم.
هوش مصنوعی: ای برهمن، اگر صداقت تو به شیخ برسد، او همانند تسبیح، زنجیر زنار تو را به چنگ خواهد گرفت.
هوش مصنوعی: قیمت خاک تو از جنس تو بیشتر است، سلیم! امیدوارم خاک باشد بر سر این رونق بازار تو.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.