مدعی کو تا چراغ محفلم بیند ترا
غافل از راه آید و در منزلم بیند ترا
از ترحم سنگ را دل خون شود هر گه چو موج
خنده زن بر گریه ی بی حاصلم بیند ترا
در غم سامان به راه کعبه، ای بت نیستم
راهزن ترسم درون محملم بیند ترا
کاش سوزن بخیه ی اول به چشم خود زند
کز شکاف سینه ترسم در دلم بیند ترا
صحبت ما و تو ای طوفان نگردد برطرف
ناخدا کو تا حریف ساحلم بیند ترا
دست کوته کن سلیم از من، که ترسم روزگار
عاجز از اصلاح کار مشکلم بیند ترا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به احساسات عمیق و پیچیده شاعر اشاره دارد. او به غم و درد ناشی از عشق و جدایی اشاره میکند و نگران است که معشوقش او را در حالتی vulnerable ببیند. همچنین، شاعر به حس ناامیدی و ترس از قضا و قدر اشاره میکند و به نوعی خود را در مواجهه با سرنوشت میبیند. در نهایت، اشعار نشاندهندهی تلاش شاعر برای پنهان کردن عواطفش و ترس از قضاوت دیگران است.
هوش مصنوعی: مدعی که بود تا روشنایی محفل ما را ببیند و تو را در حال غفلت ببیند، به طور ناخواسته به خانهام خواهد آمد و تو را مشاهده خواهد کرد.
هوش مصنوعی: وقتی که به خاطر ترحم، دل سنگ هم میشکفد، هر بار که بر ناله بینتیجهام میخندی، تو را میبینم.
هوش مصنوعی: در تمام غمها به یاد خدا و تلاش برای رسیدن به کعبه هستم. ای بت، من دزدی نیستم و نگرانم که درون محمل (چادر) من تو را ببیند.
هوش مصنوعی: ای کاش که سوزن بخیهی اول به چشمان خودم فرو رود، تا از درد و شکاف سینهام نترسم و تو را در قلبم ببینم.
هوش مصنوعی: ما درباره تو، ای طوفان، سخن نمیگوییم زیرا ناخدا که باید شاهد تو باشد، باید حریف ساحل ما را ببیند.
هوش مصنوعی: بهتر است سلیم از من دوری کند، زیرا نگرانم که مشکلاتم به او هم سرایت کند و نتواند آنها را حل کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.