رویت همه آتشست و آبست
مویت همه حلقه است و تابست
فصل گل و وقت صبح برخیز
ای چشم دلم چه وقت خوابست
بگشای ز هم هلال ابروی
در جام میی چو آفتابست
بنشسته ببارگاه گلبن
گل خسرو مالک الرقابست
با هر که درین سراست بلبل
از اول صبح در خطابست
کای تشنه خفته در بیابان
برخیز که هر چه هست آبست
آبست و سراب نیست غافل
لب تشنه خفته در سرابست
ای دل ز جناب عشق مگریز
جبریل مقیم آن جنابست
گر پرده برافکنند از کار
بینند که یار بی نقابست
خورشید بدین تجلی و تاب
در دیده بسته در حجابست
هر دیده که باز شد بتوحید
از گونه وصل نور یابست
آن شاه بود بخانه فقر
گنجینه بمنزل خرابست
یکحرف ز درس آشنائی
بهتر ز هزار من کتابست
گر دفتر عشق را بخوانی
یک نقطه او هزار بابست
پیرست صفا بمسلک عشق
با آنکه هنوز در شبابست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق عاشقانه و زیبایی‌های عشق می‌پردازد. شاعر به زیبایی‌های یک معشوق اشاره می‌کند و از ارتباط نزدیک بین عشق و زندگی صحبت می‌کند. او از خواب و غفلت می‌گوید و به کسانی که در بی‌خبری هستند، هشدار می‌دهد که به عشق توجه کنند. در نهایت، شاعر می‌گوید که هر چه در دنیا ارزش دارد، در فهم عشق نهفته است و عاطفه و عشق به معنای واقعی، ارزش بیشتری نسبت به دانستن‌های سطحی دارند. عشق، حتی در دوران جوانی، روح تازه‌ای به انسان می‌دهد.
هوش مصنوعی: صورتت همچون آتش می‌سوزاند و موی تو همچون حلقه‌ای از آرامش و زیبایی است.
هوش مصنوعی: ای چشم دلم، در فصل گل و صبح زیبا، بیدار شو و خواب را رها کن.
هوش مصنوعی: به چهره‌ات نگاه کن، گویا ابروهای هلالی‌ات در شراب مثل آفتاب درخشان است.
هوش مصنوعی: در باغ بهشتی، گل زیبایی نشسته است که همانند پادشاهی بر جان و دل دیگران حکومت می‌کند.
هوش مصنوعی: بلبل از صبح زود با هر کسی که در اینجا وجود دارد، در حال صحبت و گفتگوست.
هوش مصنوعی: ای کسی که در بیابان خفته‌ای و تشنه‌ای، بیدار شو! زیرا هر آنچه وجود دارد، آب است و تو می‌توانی از آن بهره‌مند شوی.
هوش مصنوعی: آب وجود دارد، اما سرابی نیست. توجه نکن که لب تشنه‌ای در خواب بر روی سراب است.
هوش مصنوعی: ای دل، از عشق فاصله نگیر؛ زیرا که فرشته‌ی وحی در آن مکان حضور دارد.
هوش مصنوعی: اگر پرده را کنار بزنند، خواهند دید که محبوب واقعی و بدون نقاب است.
هوش مصنوعی: خورشید با این نور و روشنایی‌اش در چهره کسی که چشمش را بسته، پنهان است.
هوش مصنوعی: هر چشمی که به حقیقت بیدار شد، از زیبایی وصال به نور معرفت می‌رسد.
هوش مصنوعی: آن پادشاه به خانه فقر آمد و گنجینه‌اش در خانه‌ای ویران است.
هوش مصنوعی: یک جمله از دوستی و آشنا بودن، ارزش بیشتری از هزاران کتاب دارد.
هوش مصنوعی: اگر به مطالعه و درک عمیق عشق بپردازی، متوجه می‌شوی که هر نکته‌ای از آن دنیایی از معنا و دانایی را در خود دارد.
هوش مصنوعی: پیر به افرادی اشاره دارد که با وجود سن و سالی که دارند، همچنان روحیه و جوانی عشق را در خود حفظ کرده‌اند. این بدان معناست که شخص حتی اگر جوان نباشد، در حوزه عشق و احساسات خود دلسوز و پرانرژی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وان مادر تو که در نقابست
او هم ز غمت چو من خرابست
موجیم و حباب هر دو آبست
آبست که صورت حبابست
آن کس که خیال غیر بندد
نقش غلطست و خود به خوابست
موجست و حباب هر دو یک آب
[...]
از نور کمال کامیابست
گویی فرزند آفتابست
یار از دل زار پر حسابست
اوراق کباب ازین کتابست
روی تو که رشگ آفتابست
از رشگ دل آفتاب آبست
در برقع زلف ماه رویت
تابنده چو مهر در سحابست
نرگس ز حیای چشم جادوت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.